یکی از دلایل پایین بودن کمیت و کیفیت میوه‌ی توت‌فرنگی، عدم تعادل عناصر غذایی در محلول غذایی یا به عبارت دیگر تغذیه نامطلوب گیاه می‌باشد. پژوهش حاضر به¬منظور بررسی تأثیر نسبت‌های مختلف پتاسیم به منیزیم (2:1، 4:1، 6:1 و 8:1) (به¬ترتیب تیمارهای T1، T2، T3 و T4) بر برخی صفات کمی و کیفی گیاه توت‌فرنگی رقم آلبیون در شرایط بدون خاک انجام گرفت. نتایج نشان داد که تیمارهای مختلف تأثیر معنی‌داری بر عملکرد، آسکوربیک اسید و درصد مواد جامد محلول میوه نداشتند. با این وجود بالاترین میزان عملکرد مربوط به نسبت 4:1 بود. صفات کیفی از جمله آنتوسیانین کل، فعالیت آنتی‌اکسیدانی، فنل‌ کل، فلاونوئید ‌کل، کلروفیل کل و درصد کلسیم، منیزیم و پتاسیم برگ و آنزیم¬های آنتی اکسیدانی به¬طور معنی‌داری تحت تأثیر تیمارها قرار گرفتند. بالاترین محتوی فنل کل (925 میلی‌گرم اسید گالیگ بر 100 گرم وزن تر)، فلاونوئید کل (163 میلی‌گرم کاتچین بر 100 گرم وزن تر) در میوه¬های حاصل از  4:1 شاهده شد، درحالی¬که میوه¬های حاصل از نسبت8:1 بالاترین فعالیت آنتی‌اکسیدانی (89 درصد) را نشان دادند. بالاترین فعالیت آنزیم¬های گایاکول پراکسیداز در تیمارهای T3 و T4 (به¬ترتیب 2/88 و 2/78 واحد بر گرم وزن تر)، آسکوربات پراکسیداز در تیمار T4 (2/11 واحد بر گرم وزن تر) و کاتالاز در تیمار T4 (2/23 واحد بر گرم وزن تر) مشاهد شد. به¬طور¬کلی می¬توان نتیجه گرفت که در میان تیمارهای استفاده شده نسبت 4:1 پتاسیم به منیزیم برای محلول عذایی توت فرنگی مطلوب بوده و همچنین به¬دلیل پایین بودن میزان عناصر غذایی در این نسبت شوری کمتری در محیط کشت اتفاق می¬افتد.