به¬منظور بررسی تأثیر تنش آبی و کاربرد کود سولفات پتاسیم بر برخی ویژگی‌های رشدی نهال‌های کشت بافتی خرما رقم زاهدی، این تحقیق به‌صورت آزمایش فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار روی 45 اصله نهال یک‌ساله اجرا شد. تنش آبی در سه سطح (آبیاری به‌ مقدار 100، 80 و 60 درصد تبخیر تجمعی از تشت تبخیر کلاس A) و کود سولفات پتاسیم در پنج سطح (صفر، محلول‌پاشی برگی 2 گرم در لیتر، محلول‌پاشی برگی 4 گرم در لیتر، کاربرد خاکی 50 گرم برای هر نهال، کاربرد خاکی 100 گرم برای هر نهال) روی نهال‌ها اعمال شد. در پایان آزمایش ویژگی‌های رشدی شامل محیط تنه، تعداد برگ، طول و عرض برگ، تعداد برگچه، طول و عرض برگچه، وزن تر و خشک اندام هوایی اندازه‌گیری و مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفتند. نتایج نشان داد که افزایش تنش آبی به‌طور معنی‌داری بر تمامی صفات رشد رویشی اثر منفی گذاشت، درحالی¬که کاربرد سولفات پتاسیم آثار تنش آبی را تعدیل کرد. در بالاترین سطح تنش آبی (آبیاری به مقدار 60 درصد نیاز آبی) بدون کاربرد پتاسیم برای وزن تر و خشک اندام هوایی به¬ترتیب مقادیر 590 و 243 گرم ثبت شد، درحالی¬که با کاربرد خاکی 100 گرم سولفات پتاسیم در همین سطح تنش آبی، وزن تر و خشک اندام هوایی به¬طور معنی‌داری به¬ترتیب به 706 و 346 گرم افزایش یافت. در این تحقیق، کاربرد خاکی کود سولفات پتاسیم نسبت به روش محلول‌پاشی برگی اثرات بهتری روی صفات رشدی نهال‌های خرما داشته است. در تمامی سطوح تنش آبی، کاربرد کود سولفات پتاسیم به¬ویژه در کاربرد خاکی 100 گرم برای هر نهال باعث افزایش رشد رویشی، وزن تر و خشک نهال و بهبود مقاومت به تنش آبی شد.