Namdari A, Baghbani- Arani A, Adavi Z. The Interaction of Combined Application of the Sulfur and Nitrogen on the Growth Characteristics and Yield of Rapeseed Under Rainfed Conditions. Journal of Crop Production and Processing 2024; 14 (4) :59-74
URL:
http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3300-fa.html
نامداری امین، باغبانی آرانی ابوالفضل، اداوی ظهراب. برهمکنش کاربرد توأم گوگرد و نیتروژن بر ویژگیهای رشد و عملکرد دانه کلزا تحت شرایط دیم. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1403; 14 (4) :59-74
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3300-fa.html
مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی کهگیلویه و بویر احمد، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، گچساران، ایران. ، namdari@ut.ac.ir
چکیده: (53 مشاهده)
بهمنظور بررسی اثرات کاربرد گوگرد و نیتروژن بر ویژگیهای رشد و عملکرد دانه کلزا هایولا 50 رقم پائیزه در کشت دیم با میانگین بارندگی سالیانه 431 میلیمتر، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی در سه تکرار در ایستگاه تحقیقات کشاورزی گچساران طی دو سال زراعی 98-1397 و 99-1398 اجرا شد. تیمارهای آزمایشی (کود گوگرد (S) در سه نوع شامل S0: عدم مصرف گوگرد؛ SC: مصرف 40 کیلوگرم گوگرد خالص از سولفات آمونیوم؛ SB: گوگرد زیستی به مقدار 40 کیلوگرم در هکتار گوگرد خالص و کود نیتروژن (N) در سه سطح شامل N0: عدم مصرف نیتروژن؛ N50: مصرف 50 و N100: مصرف 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن بهصورت کود اوره) بودند. نتایج نشان داد عملکرد و اجزای عملکرد بهطور معنیداری تحت تأثیر کاربرد کود گوگرد و نیتروژن قرار گرفتند و کاربرد گوگرد چه در نوع شیمیایی و چه زیستی، موجب افزایش معنیدار عملکرد دانه و ماده خشک کلزا شد. کاربرد 40 کیلوگرم در هکتار گوگرد در هر دو شکل زیستی و شیمیایی و 100 کیلوگرم نیتروژن با افزایش معنیدار وزن خشک هنگام گلدهی و متعاقباً انتقال مجدد ماده خشک همراه بود به گونهای که در شرایط عدم کاربرد گوگرد، مصرف نیتروژن در سطوح 50 و 100 بهترتیب موجب افزایش 16 و 33 درصدی انباشت ماده خشک در زمان گلدهی شد. درحالیکه این نسبتها با کاربرد گوگرد شیمیایی 17 و 50 و با کاربرد گوگرد زیستی، 29 و 52 درصد بودند. همچنین، دو عنصر گوگرد و نیتروژن موجب افزایش اثر یکدیگر در رابطه با انتقال ماده خشک، تعداد دانه در خورجین و عملکرد دانه کلزا شدند. اثر گوگرد بر وزن هزار دانه معنیدار نبود ولی با افزایش سطح نیتروژن، وزن هزار دانه بهطور معنیداری افزایش یافت بهطوری¬که در سطح صفر نیتروژن، وزن هزار دانه 3/27، در سطح 50 کیلوگرم در هکتار، 3/3 و در سطح 100 کیلوگرم در هکتار، 3/34 گرم بود. در مجموع با توجه به تأثیر تقریباً یکسان دو نوع گوگرد و با در نظر گرفتن اثرات بلندمدت بر خاک، کاربرد 100 کیلوگرم در هکتار نیتروژن به همراه 40 کیلوگرم در هکتار گوگرد در نوع زیستی مناسبترین تیمار قابل توصیه، است.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى