ترکیب وجین و تراکم بوته استراتژی مهمی برای مدیریت علف‌های هرز و افزایش عملکرد است. بدین منظور آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار در مرکز خدمات کشاورزی شهرک‌المهدی شهرستان ازنا به اجرا درآمد. عامل وجین شامل عدم وجین، وجین در 14، 28، 42 و 56 روز بعد از سبزشدن و وجین کامل طی دوره رشد و عامل تراکم 40 و 50 بوته در مترمربع لوبیا قرمز رقم صیاد بود. اثر عوامل آزمایش بر همه صفات اندازه‌گیری شده معنی‌دار بود. در بین تیمارهای وجین بعد از وجین کامل مطلوب‌ترین مقدار صفات اندازه‌گیری شده به‌جز دانه در غلاف و شاخص برداشت در وجین 28 روز بعد از سبزشدن حاصل شد. افزایش تراکم بوته باعث افزایش ارتفاع بوته، ماده خشک، وزن 100 دانه، دانه در مترمربع و عملکرد دانه شد. با افزایش تراکم ارتفاع بوته، ماده خشک، دانه در مترمربع و عملکرد دانه افزایش و بقیه صفات کاهش یافت. برهم‌کنش تراکم بوته و زمان وجین بر شاخه فرعی در بوته، تعداد دانه در مترمربع و عملکرد دانه معنی‌دار بود و بر سایر صفات اثر معنی‌داری نداشت. بیشترین شاخه فرعی در بوته (به‌میزان 79/ 4 عدد) در وجین 28 روز بعد از سبزشدن و تراکم 40 بوته، بیشترین دانه در مترمربع (به‌میزان 1814 عدد) و عملکرد دانه (به‌میزان 3869 کیلوگرم در هکتار) در 28 روز بعد از سبزشدن و تراکم 50 بوته به‌دست آمد. نتایج نهایی نشان داد با ترکیب وجین در 28 روز بعد از سبزشدن و تراکم 50 بوته در مترمربع می‌توان به 82 درصدی عملکرد دانه قابل‌دستیابی در وجین کامل رسید و به سودمندی و بهره‌وری مناسب از کشت لوبیا قرمز دست‌یافت.