دوره 9، شماره 3 - ( پاييز 1384 )                   جلد 9 شماره 3 صفحات 25-13 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print

Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
K. Asghari, J. Sourinejhad, A. K. Zolanvar. Optimal Operation of Borkhar Aquifer Using Simulation - Optimization Methods. Journal of Crop Production and Processing 2005; 9 (3) :13-25
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-361-fa.html
کیوان اصغری ، جبار سوری نژاد ، عبدالرحیم ذوالانوار . پیش‌بینی عملکرد بهینه آبخوان دشت برخوار به روش شبیه‌سازی- بهینه‌سازی. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1384; 9 (3) :13-25

URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-361-fa.html

پیش‌بینی عملکرد بهینه آبخوان دشت برخوار به روش شبیه‌سازی- بهینه‌سازی
کیوان اصغری* ، جبار سوری نژاد ، عبدالرحیم ذوالانوار
چکیده:   (17882 مشاهده)
در این پژوهش، شبیه‌سازی آبخوان دشت برخوار واقع در شمال‌ شرق اصفهان، برای تخمین ضرایب هیدرودینامیک و تهیه مدل پیش‌بینی و مدیریتی آبخوان به منظور بررسی وضعیت سطح آب سفره در سال‌های آینده مورد بررسی قرار گرفته است. با بررسی وضعیت زمین‌شناسی دشت و لوگ چاه‌های موجود در دشت، مشخص شد که دشت برخوار شامل دو آبخوان تحت فشار و آزاد می‌باشد. با توجه به اطلاعات موجود که مربوط به آبخوان آزاد می‌شد، محدوده‌ای از این آبخوان برای مدل‌سازی ریاضی انتخاب گردید. با تقسیم منطقه به 4 واحد ژئوهیدروژئولوژیک و استفاده از PEST، از اجزای مدل MODFLOW، واسنجی مدل برای تخمین ضرایب K و Sy صورت گرفت. با استفاده از مدل واسنجی شده، وضعیت تراز آب سفره در سال‌های 1390-1380 با توجه به گزینه‌های مختلف مدیریتی بررسی شد. بررسی گزینه تأثیر روند بهره‌برداری کنونی بر روی سطح آب آبخوان در سال‌های آتی، بیانگر حداکثر افتی برابر با 48 متر می‌باشد. به منظور ارائه یک راه‌کار عملی برای بهبود وضعیت آبخوان، گزینه کنترل بهره‌برداری آبخوان با اعمال کاهش 30 درصد دبی تخلیه چاه‌های بهره‌برداری بررسی گردید. از مهم‌ترین نتایج اجرایی این راه‌کار می‌توان به کاهش افت 26 درصد اشاره نمود. با توسعه یک مدل بهینه‌سازی و اعمال محدودیت‌های لازم در نقاط بحرانی منطقه و هم‌چنین انتقال آب از دیگر نقاط منطقه روند افت آب در حد قابل قبولی (کمتر از 10 متر تا سال 1390) قابل کنترل به نظر می‌رسد. با به کارگیری مدل بهینه‌سازی روند افت در هر کدام از نقاط ماکزیمم افت منطقه مشخص کننده تغییر روند افزایشی افت و بهبود وضعیت آبخوان است.
واژه‌های کلیدی: شبیه‌سازی- بهینه‌سازی، ضرایب هیدرودینامیک، مدل مدیریتی آبخوان
متن کامل [PDF 5410 kb]   (1513 دریافت)    
نوع مطالعه: پژوهشي | موضوع مقاله: عمومى
ارسال نظر درباره این مقاله : نام کاربری یا پست الکترونیک شما:
CAPTCHA
بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.

کلیه حقوق این وب سایت متعلق به Isfahan University of Technology - مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی می باشد.

طراحی و برنامه نویسی : یکتاوب افزار شرق