چکیده: (10873 مشاهده)
به منظور تعیین زمان مناسب برداشت محصول بِه رقم اصفهان، بهمنظور افزایش طول مدت انبارمانی و حفظ کیفیت آن، پژوهشی در قالب آزمایش فاکتوریل با طرح پایه کاملاً تصادفی در 3 تکرار با 4 تاریخ برداشت و 5 ماه انبارداری طی دو سال (78 و 79) در منطقه فلاورجان اصفهان انجام شد. نخستین تاریخ برداشت در بیستم شهریور انجام شد و برداشتهای بعدی به فاصله هر 10 روز یکبار انجام گرفت. پس از انجام آزمایشهای فیزیکوشیمیایی لازم قبل از انبار، مابقی میوهها بِه سردخانه منتقل گردید و برای مدت 5 ماه در سردخانه با دمای صفر درجه سانتیگراد و رطوبت نسبی85% نگهداری شد. در طول مدت انبارداری به فاصله هر ماه یکبار از میوههای انبار شده در هر تاریخ برداشت نمونه تهیه و آزمایشهای لازم انجام گرفت.
نتایج این آزمایش نشان داد که تفاوت معنیداری بین تاریخهای برداشت و زمان انبارداری در صفات مورد اندازهگیری وجود دارد. در مقایسه میانگین تیمارها در صفات درصد قند، اسیدیته، پکتین و سفتی بافت میوه بین تاریخهای مختلف برداشت اختلاف معنیدار وجود ندارد ولی تنها در صفات درصد مواد جامد محلول و pH بین زمانهای برداشت در سطح یک درصد اختلاف دیده میشود. از نظر زمان انبارداری در کلیه صفات بین تیمارها اختلاف معنیدار وجود دارد. از نظر مقدار مواد جامد محلول و درصد قند تاریخ برداشت چهارم و 5 ماه انبارداری دارای بیشترین مقدار است. از نظر مقدار پکتین و سفتی بافت میوه تاریخ برداشت اول و از نظر pH تاریخ برداشت دوم دارای بیشترین مقدار میباشند. با توجه به مقایسه میانگین تیمارها در مورد خصوصیات کمی و کیفی میوه بِه اصفهان در طول مدت انجام این پژوهش، تاریخ برداشت چهارم (181 روز بعد از گلدهی کامل) از نظر زمان برداشت محصول و 5 ماه انبارداری برای نگهداری میوه بِه اصفهان در سردخانه مناسب میباشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى