به‌منظور شناسایی واکنش ژنوتیپ‌های مختلف سیب‌زمینی به رژیم‌های متفاوت آبیاری و ارزیابی بهره‌وری آب آنها، آزمایشی به‌صورت کرت‌های یک‌بار خرد شده در قالب طرح پایه بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی ۹۵- ۱۳۹۴ در مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی اردبیل اجرا شد. پنج ژنوتیپ سیب‌زمینی (آگریا، کایزر، ساوالان، ۱- ۳۹۷۰۸۱ و ۱۰- ۳۹۷۰۸۲) و سه رژیم متفاوت آبیاری (آبیاری نرمال، ۱۵ و ۳۰ روز قطع آبیاری پس از ۷۵ روز آبیاری نرمال) به‌عنوان تیمارهای آزمایش در‌نظر گرفته شدند. نتایج نشان داد که تأثیر قطع آبیاری روی میانگین وزن تر غده، تعداد غده در بوته، عملکرد غده در واحد سطح، عملکرد غده قابل فروش، عملکرد ماده خشک کل، شاخص برداشت، درصد ماده خشک غده و بهره‌وری مصرف آب در ژنوتیپ‌های مورد آزمایش، معنی‌دار بود. به‌طوری که بهره‌وری مصرف آب بر مبنای عملکرد غده در واحد سطح و عملکرد غده قابل فروش در ژنوتیپ‌های ۱- ۳۹۷۰۸۱، آگریا و ۱۰- ۳۹۷۰۸۲ در شرایط تنش افزایش یافت. بیشترین بهره‌وری مصرف آب بر مبنای شاخص برداشت در ژنوتیپ‌های کایزر و آگریا (۵۴/۲۹ و ۴۹/۲۹ درصد) و نیز بر مبنای درصد ماده خشک غده در ژنوتیپ‌های ۱- ۳۹۷۰۸۱، کایزر و آگریا به‌ترتیب (۶، ۹ و ۲۶ درصد) مشاهده شد. بنابراین درصورتی که هدف تولید بالاترین عملکرد غده و بهره‌وری مصرف آب در شرایط تنش خشکی باشد، ژنوتیپ‌های ۱- ۳۹۷۰۸۱، آگریا و ۱۰- ۳۹۷۰۸۲، استفاده مؤثری از آب می‌کنند و رشد و عملکرد بهتری در شرایط تنش خشکی نشان می‌دهند.
