ارقام برنج هیبرید به مقدار ۳۰-۲۰ درصد بیشتر از ارقام معمولی تولید دارند. بنابراین این ارقام میتوانند گزینه مناسبی برای افزایش عملکرد و گامی مؤثر در جهت امنیت غذایی باشند. انتخاب لاینهای والدینی در ایجاد ترکیبهای ایدهال نقش اساسی دارد. بنابراین مطالعه ارتباط و تنوع ژنتیکی بین لاینهای والدینی برنج هیبرید ضروری است. در این بررسی، ۱۶ لاین والدینی برنج هیبرید شامل ۶ لاین برگرداننده باروری به نامهای پویا، سپیدرود، پژوهش، R۲ ، R۹ ، IR۵۰ و ۵ CMS لاین ندا، نعمت، دشت، چمپا و آمل ۳ به همراه ۵ لاین نگهدارنده مربوطه آنها در سال ۱۳۹۰ در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری مورد مطالعه قرار گرفتند. نتایج تجزیه واریانس نشان داد که بین ارقام از نظر کلیه صفات تحت بررسی اختلاف بسیار معنیداری وجود دارد که بیانگر تنوع زیاد بین ژنوتیپهای مورد بررسی است. هم‌بستگی عملکرد با صفات تعداد پنجه بارور و نسبت طول به عرض دانه در جهت مثبت اما برای صفت عرض دانه در جهت منفی معنیدار بود. تجزیه به مؤلفههای اصلی پس از دوران وریماکس نشان داد که سه مؤلفه در مجموع ۶۴/۷۵ درصد از تغییرات کل بین ژنوتیپها را توجیه مینمایند. تجزیه خوشه‌ای، لاینهای مورد بررسی را در معیار فاصله ژنتیکی ۱۵ در ۴ خوشه کلی گروهبندی کرد. با توجه به اینکه برای بهرهگیری از پدیده هتروزیس والدین تلاقی بایستی از یکدیگر دور باشند، نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که تلاقی‌های ندا A ، نعمت A و چمپا A با هریک از لاینهای برگرداننده R۹ ، R۲ ، IR۵۰ و پویا برای تولید آزمایشی بذر هیبرید مناسب می‌باشند.
