این پژوهش به‌منظور بررسی روند تغییرات عناصر و مواد غذایی در سال‌های "آور" و "ناآور" زیتون طی سال‌های ۱۳۹۸و ۱۳۹۹ در ایستگاه تحقیقات زیتون دالاهو، در استان کرمانشاه انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار و سه رقم زیتون محلی شامل دیره، زاگرس و مشکات انجام شد. اندازه‌گیری عناصر نیتروژن، پتاسیم، فسفر، روی، بور و مواد غذایی نشاسته و پروتئین از برگ، میوه جوان، برگ مسن و ریشه از زمان شروع سخت شدن درون¬بر، در اوایل خرداد تا زمان برداشت میوه در اواسط آبان، با فاصله زمانی هر۴۰ روز یک‌بار انجام شد.بررسی نتایج نشان داد اختلاف بین تغییر محتوای عناصر غذایی در برگ و میوه جوان، نشاسته و پروتئین در برگ مسن و ریشه در سال‌های "آور" و "ناآور" معنی‌دار بود. به‌طوری‌که تغییرغلظت عناصر با الگوی منحنی رشد میوه (دابل سیگموئید) مطابقت داشت. میزان نیتروژن، پتاسیم، بور و روی در برگ جوان از اوایل خرداد تا اواسط تیرماه (زمان سخت شدن درون بر) کاهش و سپس جزئی افزایش یافت. میزان نشاسته در برگ مسن و ریشه در سال "آور" تا خرداد افزایش و سپس کاهش یافت. میزان نشاسته ریشه در سال "ناآور" از خرداد تا آبان با شیب کندی کاهش یافت. میزان پروتئین در برگ مسن و ریشه از یک منحنی دابل سیگموئید پیروی می‌کرد. به‌طوری‌که تا اواسط تیرماه با یک شیب تندی کاهش یافت. با توجه به تغییر غلظت عناصر در برگ و میوه مطابق با الگوی رشد میوه، مخصوصاً در سال آور، کاربرد خاکی نیتروژن، فسفر و پتاسیم در دی‌ماه (قبل از گل‌دهی)، محلول‌پاشی برگی نیتروژن، پتاسیم، روی و بور در خردادماه (بعد از تشکیل میوه) و تغذیه نیتروژن و پتاسیم در مردادماه (پس از سخت شدن درون بر) قابل توصیه است.
