ایﻦ پژوهش ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ اثر آبشویی بر کاهش دگرآسیبی بقایای سویا (Glycin max)، سیاهدانه (Nigella sativa)، شوید
(Anethum graveolens) و بادرشبو (Dracocephalum moldavica) در کشت گندم (Triticum aestivum) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای در سال ۱۳۹۶ انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بقایای چهار نوع گیاه (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یک‌بار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بقایای گیاه پیش‌کاشت و سطوح آبشویی بر میزان سبزشدن گندم اثر معنی‌داری نداشتند. آبشویی موجب کاهش اثرات بازدارندگی بقایای گیاهان پیش‌کاشت گندم شد. بیشترین سرعت سبزشدن گندم در خاک‌های دارای بقایای شوید و بادرشبو (۷۳/۱ گیاهچه بر روز)، بیشترین طول ریشه گندم در خاک دارای بقایای بادرشبو (۷/۲۴ سانتی‌متر) و بیشترین سطح برگ، میزان کلروفیل a و کلروفیل b مربوط به گندم کشت شده در خاک دارای بقایای سویا با یک مرتبه آبشویی بودند. به‌طور کلی نتیجه‌گیری می‌شود که در اکوسیستم‌های زراعی که گندم پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت گندم خودداری کرد و یا برای کاهش اثرات بازدارندگی این گیاهان یک مرحله آبشویی قبل از کشت گندم انجام گیرد.
