احمد رمضانی، امیرهوشنگ جلالی،
دوره ۴، شماره ۱۲ - ( ۵-۱۳۹۳ )
چکیده
به منظور بررسی تأثیر سن نشا و میزان بذر مصرفی در سینی نشا بر عملکرد و اجزای عملکرد برنج رقم سازندگی، پژوهشی دو ساله (۱۳۸۷-۱۳۸۶) در مرکز تحقیقات کشاورزی اصفهان (ایستگاه تحقیقات شهید فزوه) به صورت آزمایش کرت های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در ۳ تکرار انجام شد. در این طرح سه سن نشا شامل نشا‌های ۲۵، ۳۰ و ۳۵ روزه به عنوان فاکتور اصلی و چهار میزان بذر در سینی نشا شامل ۸۰، ۱۰۰، ۱۲۰ و ۱۴۰ گرم بذر فاکتور فرعی را تشکیل می‌دادند. نتایج نشان داد انتقال نشا در سنین۳۰ و ۳۵ روز به ترتیب با عملکردهای۶۲۲۰ و ۶۲۴۰ کیلوگرم در هکتار از نظر عملکرد تفاوت معنی‌داری نداشتند اما هر دو تیمار به طور معنی‌دار عملکرد بالاتری نسبت به تیمار انتقال نشا در سن ۲۵ روز با عملکردی معادل۵۵۳۰ کیلوگرم در هکتار نشان دادند. افزایش طول خوشه، تعداد دانه در خوشه و وزن هزار دانه از دلایل افزایش عملکرد در تیمار انتقال نشا با سن ۳۰ روز نسبت به نشا‌های ۲۵ روزه بودند. ارتفاع نشا‌های ۳۰ و ۳۵ روزه به ترتیب ۵ و۶ درصد بیشتر از نشا ۲۵ روزه بود. مصرف ۱۰۰گرم بذر برای هر سینی نشا، با تولید۶۳۸۰ کیلوگرم عملکرد دانه در هکتار بالاترین مقدار عملکرد نسبت به سایر تیمارها را داشت. طول خوشه و تعداد دانه در خوشه با مصرف۱۰۰گرم بذر برای هر سینی نشا، به طور معنی‌دار نسبت به سایر تیمارها افزایش یافت. نتایج این پژوهش نشان داد نشا‌های با سن ۳۰ روز و مصرف ۱۰۰ گرم بذر برای هر سینی نشا، برای به‌دست آوردن عملکرد حداکثر برای برنج رقم سازندگی قابل پیشنهاد است.
