۳ نتیجه برای فاصله بوته
زهره امامی بیستگانی، سید عطاءالله سیادت، عبدالمهدی بخشنده، خلیل عالمی سعید، غلامحسین شیراسماعیلی،
دوره ۱، شماره ۲ - ( ۲-۱۳۹۰ )
چکیده
برای ارزیابی تأثیر تراکم بوته بر عملکرد کمی و کیفی چهار ژنوتیپ آفتابگردان (Helianthus annuus L.) آزمایشی در سال ۱۳۸۸ به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی در چهار تکرار در مزرعه تحقیقاتی کبوترآباد اصفهان اجرا شد. تراکم بوته در چهار سطح ۶، ۸، ۱۰ و ۱۲ بوته در متر‌مربع و چهار ژنوتیپ آفتابگردان به نام‌های Arm-mok۱۸-۸۵ ، S۱R-۸۵-ES ، MOK۱۳-۸۵ و KC۲۰/۸۳ES۸۵ در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که اثر تراکم بوته بر تمامی صفات اندازه‌گیری شده به‌جز درصد روغن، نسبت مغز به پوست دانه، درصد پروتئین و تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک معنی‌دار بود. اثر ژنوتیپ بر همه صفات به‌جز قطر طبق، تعداد کل دانه در متر‌مربع، عملکرد روغن، درصد پروتئین و شاخص برداشت معنی‌دار بود. اثر برهمکنش تراکم بوته و ژنوتیپ بر عملکرد روغن، عملکرد بیولوژیک و تعداد روز تا رسیدگی فیزیولوژیک در سطح احتمال ۱% معنی‌دار بود. بیشترین عملکرد دانه (۵۲/۳۵۰۰ کیلوگرم در هکتار) از تراکم ۱۲ بوته در متر‌مربع و ژنوتیپ Arm-mok۱۸-۸۵ به‌دست آمد. به طور کلی، نتایج نشان داد که بین تراکم‌های ۱۰ و ۱۲ بوته در متر‌مربع تفاوت معنی‌داری از نظر عملکرد دانه وجود نداشت. لذا به نظر می‌رسد به منظور کاهش مصرف بذر می‌توان تراکم ۱۰ بوته در متر‌مربع را توصیه نمود.
پیمان جعفری، امیرهوشنگ جلالی،
دوره ۲، شماره ۵ - ( ۹-۱۳۹۱ )
چکیده
پژوهش حاضر با هدف تعیین مناسب‌ترین فواصل کاشت (بوته و پشته) در روش کشت رایج خربزه در منطقه ورامین برای دست‌یابی به عملکرد زیاد و میوه‌های بازارپسند برنامه‌ریزی گردیده است. آزمایش به‌صورت طرح آماری نواری خرد شده با ۳ تکرار در دو سال در مرکز تحقیقات کشاورزی ورامین انجام شد. عامل اصلی (عمودی) شامل چهار فاصله بوته روی ردیف (۲۰، ۴۰، ۶۰ و ۸۰ سانتی‌متر) بود که عمود بر هر بلوک به‌صورت تصادفی اعمال شد. عامل افقی شامل دو فاصله بین ردیف (عرض پشته) ۵/۱ و ۳ متر بود که به‌صورت نواری در سرتاسر بلوک‌ها پیاده گردید. عامل فرعی نیز دو رقم خربزه زرد ایوانکی و خاتونی مشهد بود. نتایج دو ساله حاصل از تجزیه آماری صفات مورد بررسی نشان می‌دهد که ارقام مورد بررسی از نظر عملکرد و هم‌چنین درصد مواد جامد محلول در میوه اختلاف معنی‌دار داشته و رقم زرد ایوانکی با داشتن عملکردی معادل ۷/۳۸ تن در هکتار و مواد جامد محلول ۶۸/۹ درصد نسبت به رقم خاتونی برتری داشته است. بیشترین عملکرد میوه، درصد مواد جامد محلول و متوسط وزن میوه برای رقم ایوانکی در الگوی کشت ۸/۰×۳ متر حاصل شد. اما برای رقم خاتونی، می‌توان فاصله بوته‌ها را تا ۶۰ سانتی‌متر کاهش داد. بنابراین الگوی کشت ۶/۰×۳ متر برای این رقم قابل توصیه است. در مجموع، رقم ایوانکی از نظر ویژگی‌های کمی و کیفی عملکرد نسبت به رقم خاتونی برتری داشت.
شکوفه ساریخانی، خورشید رزمجو،
دوره ۱۰، شماره ۴ - ( ۱۰-۱۳۸۵ )
چکیده
به منظور بررسی اثرات فاصله بین ردیف کاشت و فاصله روی ردیف کاشت بر عملکرد و اجزای عملکرد سه رقم سورگوم علوفه‌ای، آزمایشی در قالب یک طرح اسپلیت فاکتوریل در سه تکرار در بهار سال ۱۳۸۰ در مزرعه تحقیقاتی دانشکده کشاورزی دانشگاه صنعتی اصفهان در منطقه لورک اجرا شد. کرت اصلی شامل سه فاصله ردیف کاشت (۴۵، ۶۰ و ۷۵ سانتی‌متر) و کرت‌های فرعی شامل نه تیمار حاصل از فاکتوریل سه رقم سورگوم علوفه‌ای (KFS۱, IS۷۲۲, IS۳۳۱۳) و سه فاصله بوته روی ردیف (۴، ۶ و ۸ سانتی‌متر) بود. تعداد پنجه نارس و بالغ در متر مربع، تعداد برگ در متر مربع، وزن خشک ساقه و برگ با افزایش فاصله بین ردیف و فاصله بوته روی ردیف به صورت معنی دارکاهش یافت. در اثر کاهش صفات فوق، عملکرد علوفه با افزایش فواصل مختلف بین و روی ردیف، به طور معنی دار کاهش یافت. فاصله بین ردیف ۴۵ سانتی متر بیشترین و فاصله ردیف ۷۵ سانتی‌متر کمترین عملکرد را ایجاد کردند. هم‌چنین فاصله بوته ۴ سانتی متر بیشترین و فاصله بوته ۸ سانتی متر کمترین عملکرد را ایجاد نمودند. رقم بومی KFS۱ بیشترین عملکرد علوفه را به خود اختصاص داد و رقم اصلاح شده IS۷۲۲ عملکرد علوفه پایین‌تری نسبت به رقم KFS۱ تولید کرد. تعداد پنجه نارس و کامل در متر مربع و تعداد برگ در متر مربع در هر دو چین به صورت معنی دار تحت تأثیر بر هم کنش فاصله ردیف با رقم، فاصله ردیف با فاصله بوته و رقم با فاصله بوته قرار گرفتند. وزن خشک ساقه و برگ (کیلوگرم در متر مربع) در چین دوم تحت تأثیر معنی دار بر هم کنش فاصله ردیف با رقم و رقم با فاصله بوته قرار گرفتند. با توجه به نتایج به‌دست آمده کشت با فاصله ردیف ۴۵ سانتی‌متر و فاصله روی ردیف ۴ سانتی متر حداکثر عملکرد را ایجاد نمود.
