محمد ربیعی، پری طوسی، مسعود اصفهانی،
دوره ۴، شماره ۱۱ - ( ۱-۱۳۹۳ )
چکیده
به منظور بررسی اثر غلظت و زمان محلول‌پاشی کود نیتروژن به عنوان مکمل تغذیه خاکی بر انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه و روغن کلزا رقم هایولا ۴۰۱، آزمایشی به صورت بلوک‌های کامل تصادفی با ۱۶ تیمار و سه تکرار در دو سال زراعی ۱۳۸۹-۱۳۸۷ در مؤسسه تحقیقات برنج کشور (رشت) انجام شد. دراین آزمایش غلظت نیتروژن (از منبع اوره) در دو سطح (۵ و ۱۰ در هزار) و در هفت زمان محلول‌پاشی شامل: ۱- مرحله ۶ تا ۸ برگی۲- ساقه‌رفتن ۳- قبل از گلدهی ۴- مرحله ۶ تا ۸ برگی + ساقه‌رفتن، ۵- مرحله ۶ تا ۸ برگی + قبل از گلدهی، ۶- ساقه‌رفتن + قبل از گلدهی، ۷- مرحله ۶ تا ۸ برگی + ساقه‌رفتن + قبل از گلدهی همراه با دو تیمار شاهد شامل بدون مصرف کود نیتروژن و کوددهی متداول خاکی به صورت در زمان کاشت، در زمان ساقه‌رفتن و قبل از گلدهی به میزان ۱۸۰ کیلوگرم نیتروژن خالص در هکتار منظور شدند. نتایج به دست آمده نشان داد که محلول‌پاشی با غلظت ۱۰ در هزار در مرحله ۸-۶ برگی+ساقه‌رفتن + قبل از گلدهی، بیشترین انتقال مجدد ماده خشک (۲/۶۱۲ گرم در متر مربع)، میزان فتوسنتز جاری (۳۰۷۴ گرم در متر مربع) و عملکرد دانه (۲/۳۶۸۶ کیلوگرم در هکتار) را دارا بود. محاسبه ضرایب رگرسیون نشان داد که انتقال مجدد ماده خشک رابطه خطی و مثبتی را با عملکرد دانه داشت (**۹۵/۰=r۲). براساس نتایج این آزمایش به نظر می‌رسد که محلول‌پاشی ده در هزار نیتروژن در مرحله ۸-۶ برگی+ ساقه‌رفتن + قبل از گلدهی و مرحله ساقه‌رفتن + قبل از گلدهی باعث افزایش انتقال مجدد ماده خشک و عملکرد دانه و روغن می‌شود.
