RT - Journal Article T1 - Investigating the Quantitative and Qualitative Characteristics and Resistance to Thrips of Onion Genotypes JF - JCPP YR - 2022 JO - JCPP VO - 12 IS - 3 UR - http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3079-fa.html SP - 101 EP - 115 K1 - Bulb K1 - Environment K1 - Pesticide K1 - Yield AB - به‌منظور مقایسه خصوصیات کمی و کیفی و ارزیابی تحمل به تریپس ژنوتیپ‌های پیاز این بررسی به مدت دو سال زراعی (1392-94) به‌صورت آزمایش اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی محیط (شامل دو مزرعه سم پاشی شده و سم‌پاشی نشده) و عامل فرعی ده ژنوتیپ (جمعیت بهبود یافته پیاز بهبهان، محلی بهبهان، محلی پادوک، محلی رامهرمز، محلی سرکره برازجان، محلی قرمز ایرانشهر، محلی کمره‌ای خمین، محلی درچه اصفهان و ارقام تگزاس ارلی‌گرانو و پریماورا) بود. در این پژوهش گیاهان به‌صورت نشایی کشت شدند. بذور در اواسط مهر ماه در خزانه کشت و نشاها در مرحله دو تا سه برگی و در اواخر آذر ماه به زمین اصلی منتقل شدند. برداشت سوخ در زمان افتادن 50 تا80 درصد برگ‌ها و شروع خشک شدن آنها صورت گرفت. از میان گونه‌های تریپس موجود بر روی بوته‌های پیاز، گونه غالب Thrips tabaci بود. به‌منظور کنترل تریپس در سال اول آزمایش چهار نوبت و در سال دوم، سه نوبت سم‌پاشی انجام گرفت. ارتفاع برگ، عملکرد کل و قابل‌فروش، متوسط وزن سوخ و درصد ماده خشک سوخ در محیط سم‌پاشی شده در مقایسه با محیط سم‌پاشی نشده به‌طور معنی‌داری افزایش یافت. سم‌پاشی به¬طور معنی¬داری سبب کاهش درصد وزنی دوقلویی و جمعیت تریپس شد، ولی تأثیر سم پاشی بر تعداد برگ معنی‌داری نشد. با توجه به عدم کاهش عملکرد کل و قابل فروش توده محلی رامهرمز در محیط سم‌پاشی نشده، این توده در مقایسه با سایر ژنوتیپ‌های مورد مطالعه را می‌توان به‌طور نسبی در مقابل تریپس پیاز مقاوم تلقی کرد، ولی با عنایت به اینکه بیشترین محصول در دو محیط سم‌پاشی شده و سم‌پاشی نشده به‌ترتیب توسط ارقام تگزاس‌ارلی‌گرانو و پریماورا تولید شدند، برای کشت در محیط سم‌پاشی شده رقم تگزاس‌ارلی‌گرانو و برای محیط سم‌پاشی نشده رقم پریماورا توصیه می‌شود. LA eng UL http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3079-fa.html M3 10.47176/jcpp.12.3.22315 ER -