RT - Journal Article T1 - Comparative Effects of Gibberellin and Paclobutrazol on Na and K Content, Phenolic Compounds and the Activity of Some Enzymesin its Biosynthesis Pathway in Sweet Sorghum (Sorghum bicolor) under Salt Stress JF - JCPP YR - 2017 JO - JCPP VO - 7 IS - 2 UR - http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2586-fa.html SP - 133 EP - 149 K1 - Plant growth regulators K1 - Salt tolerance K1 - Ionic balance K1 - GA inhibitor K1 - PAL K1 - TAL AB - تنش شوری یکی از مهم‌ترین عوامل محدود کننده رشد و تولید گیاهان در سراسر جهان محسوب می‌شود. امروزه استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشد به‌منظور افزایش مقاومت گیاهان به شوری گسترش ‌یافته است. در این مطالعه اثر جیبرلین و پاکلوبوترازول (بازدارنده جیبرلین) در کاهش اثرات شوری بر گیاه سورگوم شیرین ارزیابی شد. بدین‌منظور پس از جوانه‌زنی، گیاهان با محلول غذایی هوگلند در چهار سطح شوری همراه با پاکلوبوترازول (µM17) و جیبرلین (µM17) به‌مدت 12 روز تیمار شدند. نتایج نشان داد که بالاترین سطح تنش شوری بدون تیمار هورمونی، وزن ‌تر و خشک ساقه را به‌ترتیب 44 و 22 درصد کاهش درحالی‌که وزن‌تر (46%) و خشک (16%) ریشه افزایش یافت. گیاهان تیمار شده با µM17جیبرلین و پاکلوبوترازول در شرایط شوری شاخص‌های فوق را به‌ترتیب در ساقه و ریشه بهبود بخشیدند. تیمار پاکلوبوترازول با افزایش غلظت پتاسیم در ریشه و انتقال چشم‌گیر آن به ساقه اثرات منفی شوری را نسبت به گیاهان شاهد کاهش داد، اما جیبرلین میزان انتقال سدیم به ساقه را در mM150 شوری، 39% افزایش داد. پاکلوبوترازول در تنش شوری با افزایش فعالیت آنزیم PAL ترکیبات فنلی را در اندام هوایی افزایش داد، بنابراین جیبرلین و پاکلوبوترازول با انتقال مواد به‌ترتیب به سمت ساقه و ریشه امکان ایجاد مقاومت به شوری را ایجاد نمودند. به‌نظر می‌رسد تیمار پاکلوبوترازول با گسترش رشد ریشه‌ای، ایجاد تعادل یونی بهتر در ریشه و افزایش ترکیبات فنلی نقش مؤثرتری در مقاومت به شوری دارد LA eng UL http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2586-fa.html M3 10.18869/acadpub.jcpp.7.2.133 ER -