دوره 10، شماره 2 - ( 5-1399 )
جلد 10 شماره 2 صفحات 65-49 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
shirinzadeh َ, Heidari S A, Nourmohammadi G, Eslam Majidi H, Madani H. Analyzing Wheat Yield Constraints in Parsabad Moghan, North-West of Iran. Journal of Crop Production and Processing 2020; 10 (2) :49-65
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2950-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2950-fa.html
شیرین زاده عسگر، حیدری شریف آباد حسین، نورمحمدی قربان، مجیدی هروان اسلام، مدنی حمید. تحلیل محدودیت‌های عملکرد گندم در پارس‌آباد مغان، شمال غرب ایران. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1399; 10 (2) :49-65
دانشگاه ازاداسلامی پارس آباد مغان ، asgar.shirinzadeh@gmail.com
چکیده: (1457 مشاهده)
یکی از مشکلات اساسی تولید گیاهان زراعی در کشور ما اختلاف بین عملکرد واقعی کشاورزان و عملکرد قابل حصول (خلأ عملکرد) است. بنابراین شناسایی عوامل محدود کننده عملکرد و خلأ عملکرد بسیار حائز اهمیت است. به‌همین منظور مطالعه‌ای در پارس‌آباد مغان در 60 مزرعه در دو سال زراعی متوالی 95-1393 به‌صورت پیمایشی و به‌روش آنالیز مقایسه‌ای (CPA) انجام شد. در این پیمایش کلیه اطلاعات مربوط به مدیریت زراعی گندم و برخی اطلاعات گیاه زراعی در طول فصل رشد اندازه‌گیری و ثبت شدند. با استفاده از رگرسیون گام به گام رابطه بین عملکرد و کلیه متغیرها مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین عملکرد واقعی کشاورزان و عملکرد قابل حصول 2316/42 کیلوگرم در هکتار خلأ وجود دارد. مشخص شد تعداد عملیات تهیه زمین، تجربه کشاورز، تکرار مصرف قارچ‌کش، تاریخ کاشت، تقسیط کود اوره و تراکم سنبله قابل برداشت به‌ترتیب 4/6، 13/4، 14/3، 18، 20 و 29/7 درصد در ایجاد این خلأ نقش دارند. بررسی داده‌ها نشان داد که بیشتر متغیرها تحت کنترل مدیریت زراعی قرار دارند. به‌نظر می‌رسد که با مدیریت صحیح مزارع و درنظر گرفتن عوامل خلأ عملکرد گفته شده، می‌توان عملکرد دانه گندم در مزارع آبی را در حدود 2316/42 کیلوگرم در هکتار نسبت به عملکرد فعلی کشاورزان، افزایش داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
