به¬منظور بررسی الگوهای مختلف کشت مخلوط کینوا و لوبیا، آزمایش مزرعه¬ای به¬¬صورت بلوک¬های کامل تصادفی با هشت تیمار و سه تکرار در سال زراعی 1399-1398 در شهرستان اهر اجرا شد. تیمارهای آزمایشی شامل نسبت¬های جایگزینی یک ردیف لوبیا+ یک ردیف کینوا (1:1)، دو ردیف لوبیا+ یک ردیف کینوا (1:2)، سه ردیف لوبیا+ یک ردیف کینوا (1:3)، یک ردیف لوبیا+ دو ردیف کینوا (2:1)، سه ردیف لوبیا+ دو ردیف کینوا (2:3)، یک ردیف لوبیا+ سه ردیف کینوا (3:1)، دو ردیف لوبیا+ سه ردیف کینوا (3:2) و کشت خالص لوبیا و کینوا بود. نتایج نشان داد که الگوی کاشت بر کلیه صفات مورد بررسی کینوا و لوبیا اثر معنی¬دار داشت. بیشترین عملکرد دانه کینوا (1123 کیلوگرم در هکتار) از نسبت کشت (1:3) به¬دست آمد و بیشترین عملکرد بیولوژیک از کشت خالص (2625 کیلوگرم در هکتار) حاصل شد. عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک لوبیا در کشت خالص بیشتر از کشت مخلوط بود. مقادیر شاخص افت عملکرد واقعی کینوا در الگوهای مختلف کشت مخلوط بیشتر از عملکرد واقعی لوبیا بود که نشان¬دهنده این است که کینوا در کشت مخلوط مقاومت بیشتری نسبت به کاهش عملکرد در مقایسه با لوبیا دارد. بیشترین نسبت برابری زمین کل (1/84) از کشت مخلوط با نسبت (2:3) به¬دست آمد که معادل 84 درصد افزایش در بهره¬وری استفاده از زمین نسبت به کشت خالص دو گونه بود و این نشان¬دهنده برتری کشت مخلوط در مقایسه با کشت خالص است.