دوره 2، شماره 4 - ( تابستان 1391 )
جلد 2 شماره 4 صفحات 40-27 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rahimi A. Effect of Salinity Stress on Growth Analysis of Isabgul, French Psyllium and Great Plantain. Journal of Crop Production and Processing 2012; 2 (4) :27-40
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-1539-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-1539-fa.html
رحیمی اصغر. اثر تنش شوری بر برخی شاخص‌های رشد در سه گونه دارویی اسفرزه اواتا، پسیلیوم و بارهنگ کبیر. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1391; 2 (4) :27-40
دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر(عج) رفسنجان ، rahimiasg@gmail.com
چکیده: (9614 مشاهده)
هدف از آنالیز شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد، تفسیر و تشریح چگونگی عکس‌العمل گیاهان به یک وضعیت محیطی معین است. استفاده از درجه روز رشد (GDD) به جای تقویم زمانی برای تخمین مراحل فنولوژیک، معتبرتر خواهد بود. به منظور بررسی تأثیر شوری بر شاخص‌های فیزیولوژیکی رشد در سه گونه دارویی اسفرزه اواتا، اسفرزه پسیلیوم و بارهنگ کبیر، آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه ولیعصر رفسنجان در سال 1387 به اجرا در آمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی و با 4 تکرار انجام شد. فاکتور اول شامل 4 سطح شوری (شاهد آب مقطر، 9، 15 و 21 دسی زیمنس بر متر) و فاکتور دوم شامل سه گونه دارویی اسفرزه اواتا(Plantago ovata)، اسفرزه پسیلیوم(P. psyllium) و بارهنگ کبیر(P. major) بود. معادلات نمایی که ضریب تشخیص آن برای تیمارهای مورد بررسی از 88 تا 98 درصد بود به‌عنوان بهترین توجیه‌کننده تغییرات شاخص‌های رشد برحسب درجه-حرارت روز رشد شناخته شد. تجمع حداکثر ماده خشک، حداکثر سطح برگ و حداکثر سرعت رشد گیاه در هر چهار سطح تیمار شوری، در 900 تا 1000 درجه روز رشد مشاهده شد و در مقادیر بالاتر درجه روز رشد، روند کاهشی آنها در در هر سه گونه و همه سطوح شوری دیده شد. نتایج هم‌چنین حاکی از تجمع حداکثر ماده خشک در 800، 900 و 1100 درجه روز رشد به ترتیب در سه گونه اسفرزه اواتا، اسفرزه پسیلیوم و بارهنگ کبیر بود. هیچ بذری در تیمار 21 دسی‌زیمنس بر متر در دو گونه اسفرزه اواتا، اسفرزه پسیلیوم تشکیل نشد. در میان سه گونه مورد مطالعه، گونه بارهنگ کبیر در شرایط تنش شوری توانست سطح برگ خود را بهتر از دو گونه دیگر حفظ نماید و در نتیجه تولید ماده خشک بیشتر (4/0 گرم در بوته) و سرعت رشد نسبی بالاتری (06/0 گرم بر گرم در 10درجه روز رشد) نسبت به دو گونه دیگر داشت. به‌طور‌کلی می‌توان گفت گونه بارهنگ کبیر از نظر حفظ بهتر رشد در شرایط تنش شوری و عملکرد بالاتر نسبت به دو گونه دیگر برتری داشت.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
