دوره 4، شماره 11 - ( بهار 1393 )
جلد 4 شماره 11 صفحات 284-269 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Heidari B, Sayed Tabatabaei B E, Rahim Malek M. Assignment of AFLP Markers to Linkage Groups in Doubled Haploid Lines of Wheat. Journal of Crop Production and Processing 2014; 4 (11) :269-284
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2065-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2065-fa.html
حیدری بهرام، سیدطباطبایی بدرالدین ابراهیم، رحیم ملک مهدی. انتساب نشانگرهای AFLP به گروه‌های پیوستگی در لاین های هاپلویید مضاعف گندم. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1393; 4 (11) :269-284
، bheidari@shirazu.ac.ir
چکیده: (5530 مشاهده)
تعیین جایگاه نشانگرها و تهیه نقشه پیوستگی ژنوم گیاهان نقش مهمی در انتخاب به کمک نشانگر و به نژادی صفات مورد نظر دارد. به منظور انتساب نشانگرهای AFLP به نقشه پیوستگی گندم از 11 ترکیب آغازگری PstI و MseI در 107 لاین هاپلویید مضاعف گندم (Triticum aestivum L.) استفاده شد. نتایج تجزیه AFLP نشان داد که دامنه اندازه قطعات تکثیر شده (66 نشانگر چند شکل) توسط ترکیبات آغازگری بین 100 تا 1000 جفت باز (bp) متغیر بود. از بین 66 نشانگر AFLP شناسایی شده در این مطالعه، 9 درصد از نشانگرها دارای انحراف از نسبت تفرق 1:1 در یک جمعیت هاپلویید مضاعف بودند و از نقشه پیوستگی کنار گذاشته شدند. نتایج تجزیه پیوستگی نشانگرهای AFLP نشان داد که پس از حذف نشانگرهای دارای انحراف از نسبت 1:1، تعداد 21 نشانگر (43 درصد) به ژنوم B، 20 نشانگر (41 درصد) به ژنوم A و تعداد 6 نشانگر (12 درصد) به ژنوم D اختصاص یافت، ولی تعداد 12 نشانگر به هیچ گروه ژنومی منتسب نشد. تعداد نشانگرهای منتسب به گروه‌های همیولوگی 1 تا 7 به ترتیب 6 (5/12%)، 7 (5/14%)، 6 (5/12%)، 4 (3/8%)، 5 (4/10%)، 9 (7/18%) و 12 (25%) بود. بیشترین تعداد نشانگرهای AFLP در این مطالعه به کروموزوم‌های A7 (7 نشانگر) و B1 (5 نشانگر) منتسب گردید. از بین نشانگرهای AFLP، P06m19-7-4، P01m19-8-6، P04m18-9-5، P03m22-9-6، P08m22-11-4، P03m22-8-3، P04m22-9-4،P01m24-8-2 و P01m24-8-4 در جایگاه‌هایی از گروه‌های پیوستگی A، B و D مکان‌یابی شدند که در نقشه اولیه دارای تراکم نشانگری کمتری بودند و بنابراین از پوشش بهتری در گروه‌های پیوستگی در مقایسه با سایر نشانگرهای AFLP برخوردار بودند.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
