دوره 4، شماره 12 - ( تابستان 1393 )
جلد 4 شماره 12 صفحات 347-335 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Saidi M, Safari-Nia H, Ghanbari F, Sayaari M. Evaluation of Physiological Indices of Tomato (Solanum lycopersicum) Plant Under Different Irrigation Intervals and Superabsorbent Polymer A200. Journal of Crop Production and Processing 2014; 4 (12) :335-347
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2164-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2164-fa.html
صیدی مهدی، صفری‌نیا هیثم، قنبری فردین، سیاری محمد. ارزیابی برخی شاخص‌های فیزیولوژیکی گیاه گوجه‌فرنگی تحت تأثیر دور آبیاری و سطوح مختلف پلی‌مر سوپرجاذب A200. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1393; 4 (12) :335-347
دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
چکیده: (5759 مشاهده)
تنش کم آبی به‌عنوان مهم‌ترین تنش غیرزیستی نقش مهمی در کاهش عملکرد گیاهان در جهان دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات دور آبیاری (آبیاری بعد از 5، 7، 9 و 11 روز) و پلی‌مر سوپرجاذب A200 (صفر، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 درصد وزنی) بر برخی از واکنش‌های فیزیولوژیک گیاه گوجه‌فرنگی (Solanum lycopersicum) در شرایط گلخانه بود. این آزمایش به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه آماری داده‌ها نشان داد دور آبیاری و کاربرد سوپرجاذب اثر معنی‌داری بر عملکرد کل و پارامتر‌های فیزیولوژیکی گیاه شامل محتوای نسبی آب برگ (RWC)، بازده مصرف آب (WUE)، کل مواد جامد محلول (TSS)، میزان پرولین، کلروفیل و محتوای مالون دی آلدهید (MDA) دارد. در شرایط خشکی عملکرد کل، RWC، WUE و کلروفیل a کاهش یافت. اما این شرایط سبب افزایش MDA، پرولین و TSS میوه شد. کاربرد پلی‌مر سوپرجاذب به‌طور معنی‌داری سبب افزایش عملکرد کل، RWC، WUE و کلروفیل a و کاهشMDA ، پرولین و TSS میوه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پلی‌مر‌های سوپرجاذب می‌توانند مقادیر زیادی آب ذخیره و جذب کنند و از این طریق سبب کاهش آثار سوء کم آبی بر گیاهان شوند.
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
