مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

استفاده از نشاء پنبه به‌ویژه زمانی که کاشت با تأخیر صورت می­گیرد، سبب بهره­مندی بیشتر گیاه از نور، دما و آب در کل دوره رشد گیاه شده، رشد و عملکرد محصول را افزایش می­دهد. لذا به‌منظور ارزیابی تأثیر کاشت نشایی بر صفات کمی و کیفی پنبه، تحقیقی با استفاده از آزمایش کرت‌های یک‌بار خرد شده و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با تاریخ­های مختلف کاشت به‌عنوان کرت‌های اصلی و دو روش کاشت (کاشت نشاء30 روزه و کاشت بذر) به‌عنوان کرت‌های فرعی در چهار تکرار طی سال‌های 1388 و 1390 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی کاشمر انجام گرفت. نتایج نشان داد با تأخیر در کاشت تمامی صفات به‌جز عملکرد، به‌طور معنی­داری در سال نخست کاهش یافت. همچنین روش کاشت نشائی سبب افزایش غیر معنی­دار عملکرد به‌میزان 9 درصد درمقایسه با کاشت بذر شد. در سال دوم تأخیر در کاشت سبب کاهش معنی­دار اجزاء عملکرد و عملکرد (به‌میزان 6/35 درصد) پنبه شد. کاشت نشاء پنبه 30 روزه موجب افزایش معنی­دار 9/33 درصدی عملکرد وش گردید. نتایج نشان داد با تأخیر در کاشت، کاهش عملکرد در روش کاشت نشائی کمتر از روش کاشت بذر بود. کیفیت الیاف بجز صفت طول الیاف با تأخیر در کاشت کاهش پیدا نمود. با این وجود کاشت پنبه به‌صورت نشاء سبب بهبود صفات کیفی الیاف در تاریخ­های دیر کاشت شد