دوره 5، شماره 16 - ( تابستان 1394 )
جلد 5 شماره 16 صفحات 84-75 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Rabiei M, Akbari L, Khodambashi M. Stability Analysis in Oat Cultivars Using Additive Main Effects and Multiplicative Interaction Effects (AMMI). Journal of Crop Production and Processing 2015; 5 (16) :75-84
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2361-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2361-fa.html
ربیعی محمد، اکبری لیلا، خدامباشی محمود. تجزیه پایداری در ارقام یولاف با استفاده از روش تجزیه اثرات اصلی جمع‌پذیر و اثرات متقابل ضرب‌پذیر (AMMI). نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1394; 5 (16) :75-84
دانشگاه شهرکرد ، k_rabiei@yahoo.com
چکیده: (4299 مشاهده)
بررسی پایداری و سازگاری یک ژنوتیپ در شرایط محیطی متفاوت جهت معرفی آن برای کاشت در شرایط شناخته شده مفید بوده و جزء نیازهای اصلی برنامه‌های اصلاح نباتات می‌باشد. با توجه به تنوع شرایط آب و هوایی مناطق مختلف کشور مطالعه و شناخت برهمکنش ژنوتیپ × محیط دارای اهمیت زیادی است. در این تحقیق عملکرد 10 ژنوتیپ یولاف در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار و در 6 شرایط زراعی مختلف در 2 سال مورد بررسی قرار گرفت. به‌منظور تفسیر بهتر برهمکنش ژنوتیپ × محیط، از روش AMMI استفاده شد. نتایج تجزیه واریانس مرکب برای عملکرد دانه تفاوت‌های معنی‌داری بین ژنوتیپ‌ها نشان داد. با استفاده از روش AMMI مشخص شد که آثار ژنوتیپ، محیط و برهمکنش ژنوتیپ × محیط بسیار معنی‌دار هستند و 4 مؤلفه اول در مجموع بیش از 77 درصد از مجموع مربعات برهمکنش ها را توجیه نمودند. براساس بای پلات حاصل از اولین مؤلفه‌ی اصلی و میانگین در روش AMMI ، ژنوتیپﻫﺎی ریگودون، پیسلی و سوئیکس پایدارترین واکنش را نشان دادند و کمترین IPC1 متعلق به ژنوتیپ سوئیکس بود درحالی‌که ژنوتیپ پیسر ناپایدارترین تلقی گردید.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
