با فرآیند پرتوتابی میتوان ماندگاری سیر را در مدت نگهداری در انبار افزایش داد، به این منظور برای تعیین دوز مناسب پرتوتابی، سوخهای سیر صورتی رقم مازند، 30 روز پس از برداشت با دوزهای 0، 25، 50، 75 ، 100 و 150 گری پرتوهای الکترون سریع پرتودهی شدند. طی 8 ماه نگهداری در دو شرایط انبار سرد و غیر فنی عوامل کمی و کیفی آنها هر دو ماه یک مرتبه اندازهگیری شد. نتایج نشان داد، در هر دو شرایط نگهداری، مقدار پیرووات آنزیمی، پیرووات غیر آنزیمی، افت وزنی و تغییرات رنگ، افزایش و سفتی بافت، کاهش یافت. کمترین تخریب آنزیمی ترکیبهای عطر و طعم دهنده در انبار سرد و در دوزهای 50 و 75 گری مشاهده شد ولی در انبار غیر فنی بین مقادیر پیرووات آنزیمی تیمارهای شاهد و پرتوتابی شده اختلاف معنیدار مشاهده نشد. کمترین تغییرات رنگ در انبار سرد برای دوزهای 50 و 75 گری و در انبار غیر فنی برای دوزهای 75 و 100 گری مشاهده شد. بین مقادیر سفتی بافت تیمارهای پرتوتابی شده اختلاف معنیدار مشاهده نشد ولی مقدار آن در شاهد بیش از دیگر تیمارها بود. افت وزنی تیمارهای شاهد و دوز 25 گری بیش از سایر دوزهای پرتوتابی بود و دوزهای 100 و 150 گری کمترین مقدار افت وزنی را داشتند. جوانهزنی فقط در سیرچههای شاهد مشاهده شد و سوخهای پرتوتابی شده علایم جوانهزنی درونی را نشان ندادند. در مجموع دوز مناسب برای پرتوتابی سیر نگهداری شده در انبار سرد، 50 گری و در انبار غیر فنی 75 گری است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |