مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

به‌منظور بررسی تأثیر دو عنصر نیتروژن و روی بر خصوصیات کمی و کیفی گیاه آفتابگردان (رقم جامعه 1)، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در سال زراعی 1392 - 1391 در دانشگاه زابل اجرا گردید. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح نیتروژن 100، 200 و 300 کیلوگرم در هکتار به‌عنوان عامل اول و سه سطح محلول­پاشی عنصر روی شامل: عدم مصرف (شاهد)، 5/1 و 3 لیتر در هزار لیتر آب به‌عنوان عامل دوم بودند. نتایج نشان داد، نیتروژن تأثیر معنی­داری بر عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، قطر طبق و وزن هزار دانه داشت و سبب افزایش آنها شد. بیشترین عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، وزن هزار دانه و قطر طبق در سطح کودی 300 کیلوگرم در هکتار به‌ترتیب از افزایشی معادل 1/46، 2/7، 8/28 و 2/21 درصد نسبت به تیمار 100 کیلوگرم در هکتار برخودار بودند. به‌جز پتاسیم و درصد روغن تیمار کودی نیتروژن با تأثیر معنی‌دار بر مقادیر عناصر نیتروژن، فسفر و روی دانه، سبب افزایش آنها گردید. محلول‌پاشی عنصر روی به‌جز قطر طبق، تأثیر معنی­دار بر عملکرد دانه و اجزای عملکرد دانه داشت و سبب افزایش آنها شد. عملکرد دانه در سطح 3 لیتر در هزار لیتر آب از افزایشی معادل 5/21 درصد نسبت به تیمار شاهد برخودار بود. محلول‌پاشی عنصر روی با تأثیر معنی‌دار بر درصد نیتروژن، میزان فسفر و روی در دانه سبب افزایش آنها شد. در این آزمایش بهترین تأثیر کود نیتروژن مربوط به تیمار 300 کیلوگرم در هکتار و محلول‌پاشی 3 لیتر در هزار لیتر عنصر روی بودند.