بهمنظور بهبود کیفیت کشمش تهیه شده از انگور بیدانه سلطانی با کاربرد CPPU و GA3، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در تاکستانی تجاری نزدیک شهرستان بناب به اجرا در آمد. در مرحله میوهبندی، محلولپاشی با استفاده از اسید جیبرلیک (صفر، 20 و 40 میلیگرم بر لیتر) و CPPU (صفر، 5/7 و 15 میلیگرم بر لیتر) صورت گرفت. سپس محصول به کمک محلولهای قلیایی (روش تیزابی) به کشمش تبدیل شد و کشمشها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای تنظیمکننده رشد سبب افزایش معنیدار قطر، جرم، حجم، میزان مساحت سطح و چروکیدگی کشمش شدند ولی این تیمارها بر جرم حجمی، درصد ماده خشک و رطوبت کشمش تأثیری نداشتند. شاخصهای رنگی (بهجز شاخص رنگ قرمز در تیمارهای GA3 که معنیدار نبود) نیز کاهش معنیداری نسبت به شاهد نشان دادند. همچنین برهمکنش تیمارهای تنظیمکننده رشد بر میزان طول کشمش و میزان بریکس اثر معنیداری نشان داد، بهطوریکه تیمار 5/7 میلیگرم در لیتر CPPU و 20 میلیگرم در لیتر GA3 کمترین میزان بریکس را بهخود اختصاص دادند. طول کشمش نیز با کاربرد تمامی تیمارها افزایش محسوسی نسبت به شاهد داشت. در نهایت با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش کاربرد CPPU و GA3 بهعنوان تنظیمکننده مناسب رشد میوه انگور سلطانی جهت تهیه کشمش و تازهخوری پیشنهاد میشود.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |