مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

به‌منظور بهبود کیفیت کشمش تهیه شده از انگور بی­دانه سلطانی با کاربرد CPPU و GA₃، آزمایشی به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در تاکستانی تجاری نزدیک شهرستان بناب به اجرا در آمد. در مرحله میوه‌بندی، محلول­پاشی با استفاده از اسید جیبرلیک (صفر، 20 و 40 میلی­گرم بر لیتر) و CPPU (صفر، 5/7 و 15 میلی­گرم بر لیتر) صورت گرفت. سپس محصول به کمک محلول‌های قلیایی (روش تیزابی) به کشمش تبدیل شد و کشمش­ها مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تیمارهای تنظیم­کننده رشد سبب افزایش معنی‌دار قطر، جرم، حجم، میزان مساحت سطح و چروکیدگی کشمش شدند ولی این تیمارها بر جرم حجمی، درصد ماده خشک و رطوبت کشمش تأثیری نداشتند. شاخص­های رنگی (به‌جز شاخص رنگ قرمز در تیمارهای GA₃ که معنی­دار نبود) نیز کاهش معنی­داری نسبت به شاهد نشان دادند. هم‌چنین برهم‌کنش تیمارهای تنظیم‌کننده رشد بر میزان طول کشمش و میزان بریکس اثر معنی­داری نشان داد، به‌طوری‌که تیمار 5/7 میلی­گرم در لیتر CPPU و 20 میلی­گرم در لیتر GA₃ کمترین میزان بریکس را به‌خود اختصاص دادند. طول کشمش نیز با کاربرد تمامی تیمارها افزایش محسوسی نسبت به شاهد داشت. در نهایت با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش کاربرد CPPU و GA₃ به‌عنوان تنظیم­کننده مناسب رشد میوه انگور سلطانی جهت تهیه کشمش و تازه­خوری پیشنهاد می­شود.