مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

به‌منظور بررسی تأثیر کودهای زیستی و کود نیتروژن بر عملکرد و اجزاء عملکرد گندم، پژوهشی دو ساله (1389 - 1388) در شهرستان اصفهان با استفاده از طرح آزمایشی کرت‌های خرد شده نواری در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با 3 تکرار انجام شد. در این طرح چهار نوع کود زیستی (شاهد، نیتروکسین، سوپر نیتروپلاس و وکوزیوم سید پلاس) عامل عمودی و چهار سطح کود نیتروژن (شاهد، 25، 50 و 100 کیلوگرم در هکتار) عامل افقی را تشکیل می‌دادند. تأثیر کاربرد کود زیستی و کود نیتروژن و هم‌چنین برهمکنش این دو بر عملکرد و اجزای آن از نظر آماری معنی‌دار بود. استفاده از کودهای زیستی نیتروکسین، سوپر نیتروپلاس و وکوزیوم سید پلاس به‌ترتیب باعث افزایش 17، 30 و 2/11 درصدی عملکرد دانه نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش کود نیتروژن تا 100 کیلوگرم در هکتار، عملکرد دانه نسبت به تیمارهای 50 و 25 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و تیمار شاهد به‌ترتیب 8، 32 و 4/38 درصد افزایش یافت. استفاده از کود زیستی سوپر نیتروپلاس به‌همراه 50 کیلوگرم کود نیتروژن در هر هکتار با تولید عملکرد دانه 6470 کیلوگرم در هکتار و با شاخص برداشتی معادل 5/42 درصد بهترین تیمار در این پژوهش بود. به‌طور خلاصه نتایج این پژوهش نشان استفاده از تلفیق مناسب کودهای زیستی و نیتروژن‌دار می‌تواند موجب کاهش مصرف کودهای شیمیایی شده و بنابراین در راستای اهداف کشاورزی پایدار باشد.