بهمنظور بررسی اثر محلولپاشی آهن، روی و منگنز بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد پروتئین دو رقم ارزن دانهای آزمایشی در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه آزاد اسلامی بیرجند در سال 1389 بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. فاکتورهای مورد مطالعه دو رقم ارزن دانهای شامل باستان (ارزن دمروباهی) و پیشاهنگ (ارزن معمولی) و شش سطح محلولپاشی کود ریزمغذی (شاهد، آهن، روی، منگنز، آهن + روی، آهن + روی + منگنز) بودند. نتایج نشان داد که بیشترین طول پانیکول، وزن هزار دانه، تعداد پانیکول در مترمربع از رقم پیشاهنگ و بیشترین عملکرد دانه، تعداد دانه در پانیکول، شاخص برداشت و عملکرد پروتئین از رقم باستان حاصل شد. محلولپاشی کودهای ریزمغذی صفاتی مانند طول پانیکول، عملکرد زیستی، شاخص برداشت و درصد پروتئین را تحتتأثیر قرار داد ولی تأثیری بر عملکرد دانه نداشت. محلولپاشی با آهن + روی + منگنز درصد پروتئین را نسبت به شاهد افزایش داد ولی عملکرد پروتئین تحتتأثیر قرار نگرفت. براساس نتایج حاصل از این آزمایش جهت دستیابی به بیشینه عملکرد دانه ارزن شاید بتوان از رقم باستان و محلولپاشی با کود روی استفاده کرد که نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |