بهمنظور ارزیابی کشت مخلوط جو با باقلا و انتخاب مناسبترین آرایش کاشت در شرایط آبوهوایی رامهرمز، این پژوهش در سال زراعی 95 - 1394 بهصورت طرح بلوکهای کامل تصادفی با 8 تیمار و سه تکرار در مزرعه اجرا گردید. تیمارهای آزمایشی شامل کشت خالص جو با فواصل بین ردیف 20 سانتیمتر، کشت خالص باقلا با فواصل بین ردیف 40 سانتیمتر، 50% جو + 50% باقلا، 75% جو + 25% باقلا، 25% جو + 75% باقلا با فواصل بین ردیف 30 سانتیمتر و 50% جو + 50% باقلا، 75% جو + 25% باقلا، 25% جو + 75% باقلا با فواصل بین ردیف 20 سانتیمتر بود. در تمامی الگوهای کشت مخلوط، مقادیر ضریب ازدحام نسبی و نسبت رقابتی جو بیشتر از باقلا بود و ضریب غالبیت در گیاه جو مثبت و در باقلا منفی بود. مجموع عملکرد دو گیاه جو و باقلا، مقدار نسبت برابری زمین و مقادیر ضرایب ازدحام نسبی در فواصل ردیف کاشت 30 سانتیمتر بیشتر از 20 سانتیمتر بود و برتری این آرایش کاشت در مخلوط جو و باقلا را نسبت به فواصل ردیف 20 سانتیمتر نشان داد. حداکثر نسبت برابری زمین از مخلوط 25% جو+ 75% باقلا با فواصل ردیف کاشت 30 سانتیمتر (11/1) بهدست آمد. در الگوی مذکور، مقدار شاخص افت واقعی عملکرد مثبت و مقادیر سودمندی کشت مخلوط و شاخص مزیت مالی نیز از سایر الگوها بزرگتر بود که برتری این الگوی کشت و سودمندی این مخلوط نسبت به کشت خالص را نشان داد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |