مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

منابع آب کشور محدود است، از این‌رو یکی از راه‌های جلوگیری از کاهش عملکرد ذرت در شرایط محدودیت رطوبت، استفاده از تنظیم کننده‌های رشد است. در این آزمایش میزان تأثیر محلول‌پاشی با پرولین با غلظت 150 میلی‌گرم در لیتر و اسید سالیسیلیک 5/0 میلی‌مولار بر عملکرد و کارایی مصرف آب ذرت در شرایط آبیاری مطلوب و تنش خشکی (75 درصد آبیاری مطلوب (تنش ملایم) و 50 درصد آبیاری مطلوب (تنش شدید)) مورد بررسی قرار گرفت. آزمایش به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار، در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهرکرد در سال زراعی 1395 اجرا شد. نتایج نشان داد که تنش خشکی موجب کاهش معنی‌دار محتوای آب نسبی برگ، کلروفیل، کاروتنوئید‌، شاخص سطح برگ، وزن برگ‌ها، ساقه و بلال، عملکرد علوفه و کارایی مصرف آب در مقایسه با آبیاری مطلوب شد. با این حال، کمترین تأثیر رژیم رطوبتی بر شاخص سطح برگ (66/9 درصد) و بیشترین آن بر کاروتنوئید (78 درصد) مشاهده شد. اگرچه تنش خشکی موجب کاهش عملکرد و صفات مرتبط با آن شد، لیکن استفاده از پرولین در تنش ملایم با افزایش محتوای آب نسبی برگ و محتوای پرولین برگ و جلوگیری از کاهش چشمگیر وزن برگ و ساقه، باعث افزایش عملکرد علوفه تر و کارایی مصرف آب شد. از سوی دیگر کاربرد تیمار پرولین به‌دلیل کاهش صدمه تنش در مورد عملکرد علوفه تر و کارایی مصرف آب در شرایط تنش خشکی، تفاوت معنی‌داری نسبت به اسید سالیسیلیک نشان داد. بنابراین، استفاده از محلول‌پاشی پرولین به‌عنوان راهکاری مناسب جهت افزایش تحمل به شرایط تنش خشکی در گیاه ذرت سیلویی تحت شرایط محیطی مشابه قابل توصیه است.