بهمنظور مطالعه تأثیر کاربرد کودهای نیتروژن، فسفر بههمراه کود زیستی بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا (توده بومی پاچباقلا)، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار در لاهیجان در سال 1392 اجرا شد. تیمارها شامل: کود نیتروژن (اوره) در سه سطح صفر، 60 و 120 کیلوگرم در هکتار، کود شیمیایی فسفر در سه سطح صفر، 40 و 80 کیلوگرم در هکتار و کود زیستی ریزوبیوم، باسیلوس و سودوموناس در دو سطح کاربرد و عدم کاربرد بود. نتایج نشان داد که برهمکنشهای کود نیتروژن در کود فسفر و کود فسفر در کود زیستی بر عملکرد دانه و برهمکنش کود نیتروژن در کود فسفر در کود زیستی بر صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته و وزن صد دانه معنیدار بود. مقایسه میانگینها نشان داد که بیشترین عملکرد دانه در برهمکنش 120 کیلوگرم نیتروژن در هکتار و 80 کیلوگرم فسفر در هکتار (1556 کیلوگرم در هکتار) و کمترین آن در تیمار شاهد (451 کیلوگرم در هکتار) بهدست آمد. بیشترین مقدار صفات تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و وزن صد دانه در ترکیب تیماری120 کیلوگرم کود نیتروژن و 40 کیلوگرم کود فسفر در هکتار بههمراه استفاده از کود زیستی بهدست آمد. با توجه به نتایج فوق احتمال میرود تلفیق کودهای زیستی فسفره و شیمیایی توأم با کود شیمیایی نیتروژن قادر به تأمین بخشی از نیازهای غذایی لوبیا باشد که نیاز به تحقیقات بیشتر در این زمینه است.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |