Vatan Doost H, Seyed Sharifi R, Kheirizadeh Arough Y. Effect of Irrigation Levels and Plant Growth Promoting Rhizobacteria on Yield, Some Physiological and Biochemical Indices of Rapeseed (Brassica napus L.). Journal of Crop Production and Processing 2019; 9 (2) :99-112
URL:
http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2766-fa.html
وطن دوست حسین، سید شریفی رئوف، خیری زاده اروق یونس. تأثیر سطوح آبیاری و باکتریهای محرک رشد بر عملکرد و برخی شاخصهای فیزیولوژی و بیوشیمیایی کلزا (.Brassica napus L)
. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1398; 9 (2) :99-112
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2766-fa.html
دانشگاه محقق اردبیلی ، Raouf_ssharifi@yahoo.com
چکیده: (2174 مشاهده)
بهمنظور بررسی اثر سطوح آبیاری و باکتریهای محرک رشد بر عملکرد و برخی شاخصهای فیزیولوژی و بیوشیمیایی کلزا، آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح پایه بلوکهای کامل تصادفی در ایستگاه تحقیقات کشاورزی اردبیل با سه تکرار در سال زراعی 1395 اجرا شد. عوامل مورد بررسی شامل سطوح آبیاری در سه سطح (قطع آبیاری در 50 درصد مرحله گلدهی و تشکیل خورجین، قطع آبیاری در 50 درصد مرحله تشکیل دانه، آبیاری کامل بهعنوان شاهد) و کاربرد کودهای زیستی در چهار سطح (عدم تلقیح بذر با باکتری، تلقیح با نیتروباکتر (Nitrobacter)، سودوموناس (Psedomonas) و آزوسپریلیوم (Azospirillum) بودند. نتایج نشان داد که محدودیت آبی، عملکرد، عملکرد کوانتومی، هدایت روزنهای، محتوای کلروفیل و مقادیر لینولئیک، اولئیک، ایکوزنوئیک و پالمیتولئیک اسید را کاهش و محتوای اروسیک اسید، آراشیدیک اسید و پرولین را افزایش داد. مقایسه میانگینها نشان داد بالاترین عملکرد دانه (1/62 تن در هکتار)، عملکرد کوانتومی (0/523)، هدایت روزنهای (14/7 میلیمول بر مترمربع برثانیه)، محتوای کلروفیل (32/9)، اولئیک اسید (69/24 درصد)، لینولئیک اسید (10/45 درصد)، ایکوازانوائیک اسید (1/34 درصد) در حالت تلقیح با آزوسپریلیوم و آبیاری کامل و بیشترین محتوای اروسیک اسید (2/89 درصد) و آراشیدیک اسید (0/94 درصد) در عدم تلقیح و قطع آبیاری در مرحله تشکیل دانه مشاهده شد. بیشترین محتوای پرولین (1/52 میکروگرم در گرم وزن تر) در حالت تلقیح با آزوسپریلیوم و قطع آبیاری در مرحله گلدهی و تشکیل خورجین بهدست آمد. به نظر میرسد کاربرد باکتریهای محرک رشد بهدلیل بهبود برخی شاخصهای فیزیولوژیک مانند عملکرد کوانتومی، محتوای کلروفیل، هدایت روزنهای و پرولین میتواند برای بهبود تولید کلزا تحت شرایط کمآبی توصیه شود.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى