دوره 9، شماره 4 - ( 11-1398 )
جلد 9 شماره 4 صفحات 170-159 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Alimohammadi Z, Fallah S, Adavi Z, Karimi M. Effect of Leaching on Reducing the Phytoxicity of Some Medicinal Plants on Wheat (Triticum aestivum). Journal of Crop Production and Processing 2020; 9 (4) :159-170
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2863-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2863-fa.html
علی محمدی زهرا، فلاح سینا، اداوی ظهراب، کریمی مجتبی. اثر آبشویی بر کاهش سمیت گیاهی برخی گیاهان دارویی در کشت گندم نان (Triticum aestivum). نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1398; 9 (4) :159-170
دانشگاه شهرکرد ، falah1357@yahoo.com
چکیده: (2206 مشاهده)
ایﻦ پژوهش ﺑﺎ ﻫﺪف ﺑﺮرﺳﯽ اثر آبشویی بر کاهش دگرآسیبی بقایای سویا (Glycin max)، سیاهدانه (Nigella sativa)، شوید
(Anethum graveolens) و بادرشبو (Dracocephalum moldavica) در کشت گندم (Triticum aestivum) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای در سال 1396 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بقایای چهار نوع گیاه (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یک‌بار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بقایای گیاه پیش‌کاشت و سطوح آبشویی بر میزان سبزشدن گندم اثر معنی‌داری نداشتند. آبشویی موجب کاهش اثرات بازدارندگی بقایای گیاهان پیش‌کاشت گندم شد. بیشترین سرعت سبزشدن گندم در خاک‌های دارای بقایای شوید و بادرشبو (73/1 گیاهچه بر روز)، بیشترین طول ریشه گندم در خاک دارای بقایای بادرشبو (7/24 سانتی‌متر) و بیشترین سطح برگ، میزان کلروفیل a و کلروفیل b مربوط به گندم کشت شده در خاک دارای بقایای سویا با یک مرتبه آبشویی بودند. به‌طور کلی نتیجه‌گیری می‌شود که در اکوسیستم‌های زراعی که گندم پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت گندم خودداری کرد و یا برای کاهش اثرات بازدارندگی این گیاهان یک مرحله آبشویی قبل از کشت گندم انجام گیرد.
(Anethum graveolens) و بادرشبو (Dracocephalum moldavica) در کشت گندم (Triticum aestivum) به‌صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با چهار تکرار در شرایط ﮔﻠﺨﺎﻧﻪای در سال 1396 انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل بقایای چهار نوع گیاه (سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید) و سه سطح آبشویی (بدون آبشویی، یک‌بار آبشویی و دوبار آبشویی) بودند. نتایج آزمایش نشان داد که بقایای گیاه پیش‌کاشت و سطوح آبشویی بر میزان سبزشدن گندم اثر معنی‌داری نداشتند. آبشویی موجب کاهش اثرات بازدارندگی بقایای گیاهان پیش‌کاشت گندم شد. بیشترین سرعت سبزشدن گندم در خاک‌های دارای بقایای شوید و بادرشبو (73/1 گیاهچه بر روز)، بیشترین طول ریشه گندم در خاک دارای بقایای بادرشبو (7/24 سانتی‌متر) و بیشترین سطح برگ، میزان کلروفیل a و کلروفیل b مربوط به گندم کشت شده در خاک دارای بقایای سویا با یک مرتبه آبشویی بودند. به‌طور کلی نتیجه‌گیری می‌شود که در اکوسیستم‌های زراعی که گندم پاییزه در تناوب زراعی است بایستی در شرایط وجود بقایای گیاه سویا، سیاهدانه، بادرشبو و شوید از کشت گندم خودداری کرد و یا برای کاهش اثرات بازدارندگی این گیاهان یک مرحله آبشویی قبل از کشت گندم انجام گیرد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
