دوره 10، شماره 3 - ( 8-1399 )
جلد 10 شماره 3 صفحات 45-29 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Mahmoudieh Cham Piri R, Aboutalebian M A. Effect of Seed Priming and Mycorrhiza on Some Physiological Characteristics, Yield and Yield Components of Wheat under Salt Stress Conditions. Journal of Crop Production and Processing 2020; 10 (3) :29-45
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2948-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-2948-fa.html
محمودیه چم پیری رویا، ابوطالبیان محمدعلی. تاثیر پرایمینگ بذر و میکوریز بر بعضی خصوصیات فیزیولوژیک، عملکرد و اجزای عملکرد گندم در شرایط تنش شوری. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1399; 10 (3) :29-45
دانشگاه بوعلی سینا ، aboutalebian@yahoo.com
چکیده: (2136 مشاهده)
به‌منظور ارزیابی تأثیر پرایمینگ بذر و تلقیح دو گونه میکوریز بر تعدادی از خصوصیات فیزیولوژیکی، عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم پارسی در شرایط تنش شوری آزمایشی به‌صورت اسپیلیت‌پلات فاکتوریل بر پایه طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار در سال‌های زراعی 94-1393 و 95-1394 در مزرعه مرکز آموزش جهاد کشاورزی اصفهان انجام شد. فاکتورهای آزمایش شامل دو سطح آبیاری با آب شور (با هدایت الکتریکی 3 و 11 دسی‌زیمنس بر متر) در کرت‌های اصلی، سه سطح کاربرد قارچ گلوموس (گونه اینترارادیس، گونه موسه‌آ و بدون کاربرد) و دو سطح پرایمینگ بذر (هیدروپرایمینگ به‌صورت پرایم در مزرعه و پرایم‌نشده) به‌صورت فاکتوریل در کرت‌های فرعی بود. نتایج تجزیه مرکب نشان داد که تنش شوری بر بسیاری از صفات اندازه‌گیری شده مؤثر بود و کاربرد میکوریز موجب کاهش اثرات منفی تنش بر تجمع سدیم در اندام هوایی، شاخص سبزینگی، تعداد سنبله در بوته و وزن هزاردانه شده و دارای برهم‌کنش معنی‌داری با تنش شوری بودند. کاربرد گونه اینترارادایس در مقایسه با موسه‌آ مقدار سدیم برگ را در شرایط شوری حدود 17 درصد کاهش داد. در این پژوهش کاربرد میکوریز و پرایمینگ بذر پرولین برگ را به‌ترتیب 20 درصد افزایش و 18/5 درصد کم کرد. کاربرد گونه موسه‌آ فعالیت آنزیم سوپراکسید دیسموتاز را نسبت به تیمار عدم تلقیح 15/6 درصد افزایش داد و عملکرد دانه بیشتری (9/5 درصد) ایجاد کرد. در این تحقیق پرایمینگ اثری بر عملکرد و اجزای آن نداشت بهجز در سال دوم تحقیق که پرایمینگ در شرایط تلقیح با گونه اینترارادایس در تیمار شوری منجر به افزایش 23 درصدی تعداد سنبله در بوته نسبت به تیمار پرایم‌نشده شد. از دیگر نتایج افزایش 14/5 درصدی شاخص برداشت در اثر کاربرد میکوریز بود. در مجموع کاربرد میکوریز در شرایط شور قابل توصیه است، اما استفاده از پرایمینگ بذر تنها در ترکیب با گونه اینترارادایس میتواند سودمند باشد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
