دوره 12، شماره 3 - ( 8-1401 )
جلد 12 شماره 3 صفحات 48-33 |
برگشت به فهرست نسخه ها
Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:
Panahi S, Haghighi M. Comparison of Physiological Traits of Two Sweet Pepper Cultivars under Salinity Stress. Journal of Crop Production and Processing 2022; 12 (3) :33-48
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3128-fa.html
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3128-fa.html
پناهی شاداب، حقیقی مریم. مقایسه صفات فیزیولوژیک دو رقم فلفل شیرین سبز و نارنجی تحت تنش شوری. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1401; 12 (3) :33-48
دانشگاه صنعتی اصفهان ، mhaghighi@cc.iut.ac.ir
چکیده: (815 مشاهده)
به¬منظور بررسی اثر شوری بر فیزیولوژی فلفل دلمه‌ای، آزمایشی در دانشگاه صنعتی اصفهان در سال 1396 انجام شد. این پژوهش به‌منظور بررسی صفات فیزیولوژیکی دو رقم فلفل دلمه‌ای سبز (Patron) و نارنجی (Paramo) تحت تیمار شوری به‌صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی با تیمارهای شامل چهار سطح شوری (آبیاری با آب معمولی، آبیاری با آب‌شور 1/5، 4/5 و 6/5 دسی¬زیمنس بر متر کلرید سدیم) و دو رقم فلفل، در محل گلخانه دانشگاه صنعتی اصفهان انجام گرفت. نتایج آزمایش نشان داد که افزایش سطح شوری سبب افزایش فعالیت آنزیم آسکوربات پراکسیداز در فلفل دلمه‌ای نارنجی شد و بیشترین میزان فعالیت این آنزیم به تیمار 6/5 دسی¬زیمنس بر متر رقم نارنجی تعلق داشت. فلفل دلمه‌ای سبز در همه سطوح شوری نسبت به فلفل دلمه‌ای نارنجی دارای محتوای نشاسته بیشتری بود. همچنین با افزایش روند شوری میزان عناصر پتاسیم ریشه و شاخساره و میزان سدیم شاخساره در مقایسه با شاهد افزایش پیدا کرد. با افزایش سطوح شوری، روند افزایشی در میزان پرولین و فنل مشاهده شد. همچنین افزایش سطوح شوری سبب کاهش معنی‌دار میزان تعرق، هدایت روزنه‌ای و دی‌اکسید کربن زیر روزنه شد. با افزایش سطوح شوری مقدار آبسیزیک اسید و کارتنوئید در برگ افزایش یافت. به‌طور¬کلی شوری باعث کاهش ترکیبات آنتی‌اکسیدان و فنل گیاه در مدت کوتاه شد و رقم نارنجی نسبت به سبز مقاومت در مدت کوتاهتری نشان داد.
ارسال پیام به نویسنده مسئول
| بازنشر اطلاعات | |
 | این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |
