مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

Mendeley  

Zotero  

Bakhtiyarinejad N, Mombeini M, Bahrani A, Mojtabaie Zamani M. Evaluation of Phenological Stages, Changes in GDD, and Grain Yield in Wheat Cultivars in Response to Changes in Planting Date and Application of Paclobutrazol. Journal of Crop Production and Processing 2023; 12 (4) :147-167
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-3215-fa.html

به¬منظور ارزیابی مراحل فنولوژیک و عملکرد ارقام گندم در واکنش به تغییر تاریخ کاشت و کاربرد پاکلوبوترازول پژوهشی در دو سال زراعی 1400-1399 و 1401-1400 در مزرعه‌ای در شهرستان ایذه واقع در شمال شرق خوزستان اجرا شد. این پژوهش به‌صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با سه تکرار اجرا شد. عامل اصلی شامل تاریخ کاشت (25 آبان ،20 آذر و 15 دی) و عامل فرعی به¬صورت فاکتوریل شامل رقم (کریم، مهرگان و چمران2) و محلول‌پاشی پاکلوبوترازول (صفر، 60، 120 میلی‌گرم در لیتر) بود. نتایج نشان داد در هر دو سال بیشترین تعداد دانه در مترمربع در تاریخ کاشت 25 آبان در رقم چمران2 در سطوح تیماری 60 میلی‌گرم در لیتر پاکلوبوترازول (18847) مشاهده شد. در تاریخ کاشت تاخیری 15 دی، مصرف 60 و 120 میلی‌گرم درلیتر پاکلوبوترازول منجر به افزایش عملکرد دانه نسبت به شاهد شد. با کاربرد 60 میلی‌گرم در لیتر پاکلوبوترازول، عملکرد دانه رقم چمران2 در دو تاریخ کاشت 25 آبان (6941 کیلوگرم در هکتار) و 20 آذر (6779 کیلوگرم در هکتار) نسبت به سایر سطوح تیماری بالاتر بود. رقم چمران2 و کریم به‌ترتیب دارای بیشترین و کمترین تعداد روز و درجه روز رشد دریافتی در مراحل مختلف رشد و نموی بودند. بااین¬حال این ارقام از نظر عملکرد زیستی و عملکرد دانه با سایر ارقام تفاوت معنی¬دار نداشتند. در تاریخ کاشت 15 دی ماه، طول دوره رشد گیاه از زمان کاشت تا رسیدگی فیزیولوژیک در مقایسه با تاریخ کاشت 25 آبان ماه، 34 روز کاهش یافت که این امر کاهش در دوره رشد مراحل فنولوژیکی و کاهش 16 درصدی عملکرد دانه را در پی داشته است. به¬طورکلی اثر مصرف پاکلوبوترازول بر عملکرد دانه مثبت بود و مصرف 120 میلی‌گرم در لیتر پاکلوبوترازول اثرات منفی ناشی از تاخیر در کاشت را تعدیل کرد.