رحمتالله کریمیزاده ، حمید دهقانی ، زیبنده دهقانپور . کاربرد تجزیه خوشهای برای تعیین پایداری هیبریدهای ذرت. نشریه تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی. 1385; 10 (3) :337-348
URL: http://jcpp.iut.ac.ir/article-1-588-fa.html
چکیده: (19361 مشاهده)
وقتی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط معنیدار باشد، برای سهولت در تفسیر دادههای حاصل از آزمایش اثر متقابل ژنوتیپ و محیط، تجزیه خوشهای برای گروهبندی ژنوتیپی بر مبنای پاسخ ژنوتیپها به محیط پیشنهاد میشود. اگر دادهها در زیرگروههای مشابه طبقهبندی شوند، ساختار اثر متقابل دادههای دوطرفه، قابل تعیین است. بدین منظور برای بررسی اثر متقابل ژنوتیپ و محیط در این پژوهش چهار روش تجزیه خوشهای بررسی شد. تعداد 9 هیبرید جدید زودرس ذرت به همراه هیبرید شاهد KSC 301 به مدت 2 سال در 4 منطقه با استفاده از طرح بلوکهای کامل تصادفی با 4 تکرار مورد ارزیابی عملکرد و پایداری قرار گرفت. تجزیه واریانس ساده اختلاف بین هیبریدها را در اکثر آزمایشها نشان داد. نتایج به دست آمده از تجزیه مرکب دادهها نشان داد که آثار متقابل هیبرید × سال، هیبرید × مکان و هیبرید × سال × مکان در سطح احتمال 1% معنیدار بودند. نتایج به دست آمده از این پژوهش نشان داد که تجزیه خوشهای مدلهای اول و سوم و همچنین مدلهای دوم و چهارم تقریباً مشابه بودند. هیبرید شماره 8 (KE8212/12 × K1263/1) با پایداری عملکرد بالا در مدلهای اول و سوم در یک گروه و سایر هیبریدها با پایداری متوسط در گروه دیگری قرار گرفتند. در مدل دوم، سه گروه هیبرید با پایداری بالا شامل هیبریدهای شماره 3، 7 و 9، هیبریدهای با پایداری متوسط تنها شامل هیبرید شماره 1 و هیبریدهای با پایداری کم شامل هیبریدهای شماره 2، 4، 5، 6، 8 و 10 بودند و در مدل چهارم هیبرید شماره 9 پایدارترین هیبرید، هیبریدهای 3 و 7 با پایداری متوسط و بقیه هیبریدها پایداری ضعیفی نشان دادند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى