دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین، اهواز ، namarvar_i2009@yahoo.com
چکیده: (17480 مشاهده)
به منظور بررسی تأثیر تنش خشکی در مراحل مختلف رشد و سیستمهای مختلف تغذیهای بر عملکرد و اجزای عملکرد گندم رقم چمران، آزمایشی در سال زراعی 89-1388 بهصورت کرتهای خرد شده در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی رامین خوزستان انجام شد. در این آزمایش، آبیاری در سه سطح شامل I1 (قطع آبیاری در مرحله سنبلهدهی کامل تا زمان برداشت- 55 زادکس تا بعد از آن)، I2 (قطع آبیاری در مرحله گردهافشانی تا زمان برداشت- 65 زادکس تا بعد از آن) و I3 (آبیاری کامل، شاهد) در کرتهای اصلی، و سیستمهای کودی شامل کود شیمیایی (NPK)، کود دامی (M)، کود زیستی (B) و کود زیستی همراه با کود دامی (MB) در کرتهای فرعی قرار گرفتند. نتایج نشان داد که تنش خشکی و سیستمهای تغذیهای بر عملکرد دانه و عملکرد زیستی (در سطح 1%) و سیستم کود بر شاخص برداشت (در سطح 5%) معنیدار گردید. بیشترین عملکرد دانه در تیمار I3 به مقدار 5304 کیلوگرم در هکتار و کمترین عملکرد دانه در تیمار I1 به میزان 3413 کیلوگرم در هکتار بود. همچنین بیشترین عملکرد دانه مربوط به تیمار MB به میزان 5081 کیلوگرم در هکتار و کمترین آن مربوط به تیمار B به میزان 3142 کیلوگرم در هکتار بود. با توجه به نتایج بهدست آمده در این پژوهش و برای حصول عملکرد مطلوب، استفاده از کود دامی به همراه کود زیستی حتی در شرایط تنش خشکی پایان دوره، میتواند برای زراعت گندم مفید باشد.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى