دانشکده علوم، دانشگاه اراک ، f-amini@araku.ac.ir
چکیده: (6349 مشاهده)
قارچ تکمهای سرشار از مواد غذایی است ولی در مقایسه با میوهها و سبزیها سرعت تنفس بالاتری دارد و بدلیل فقدان پوشش طبیعی، زوال آن بهسرعت اتفاق میافتد. به نظر میرسد استفاده از پوشش نازک مناسب برای افزایش عمر انبارمانی قارچ یک روش مناسب و مقرون به صرفه می باشد لذا پژوهش حاضر جهت یافتن بهترین پوشش نازک برای افزایش عمر انبارمانی قارچ خوراکی انجام گرفت. در این پژوهش، پوششهای مورد استفاده شامل: شاهد (بسته بندی در سلفون)، پوشش پلیاتیلن با دو ضخامت 40 و 65 میکرومتر، پوشش بیاکسیلاریارینتتپلیپروپیلن با سه ضخامت 25، 35 و 40 میکرومتر، پوشش کستپلیپروپیلن با دو ضخامت 25 و 50 میکرومتر، پوشش پلیاستر با دو ضخامت 12 و 24 میکرومتر و پوشش پلیوینیلکلراید با ضخامت 30 میکرومتر بود. نمونهها پس از 0، 10، 15، 20 و 25 روز نگهداری در انبار سرد در دمای یک درجه سانتیگراد و رطوبت 90%، در سه تکرار ارزیابی شد. نتایج نشان داد بین نوع پوشش پلاستیکی اختلاف معنی داری از نظر شاخصهای مورد بررسی در سطح احتمال 1% وجود داشت. بالاترین میزان سفتی، مواد جامد محلول، اسیدیته قابل تیتراسیون و کمترین کاهش وزن و پوسیدگی در همه ضخامتها در قارچهای بستهبندی شده با فیلمهای پوششی، بیاکسیلاریارینتتپلیپروپیلن و کستپلیپروپیلن بود در حالی که در قارچهای بستهبندی شده با پوششهای نازک شاهد، پلیوینیلکلراید، پلیاتیلن و پلیاستر کیفیت قارچها پایین تر و پوسیدگی آنها بالاتر بود همچنین اثر زمان بر تمامی صفات اندازه-گیری شده معنیدار بود و به مرور زمان کیفیت قارچها کاهش یافت.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى