دانشکده کشاورزی، دانشگاه ایلام
چکیده: (5672 مشاهده)
تنش کم آبی بهعنوان مهمترین تنش غیرزیستی نقش مهمی در کاهش عملکرد گیاهان در جهان دارد. هدف از این مطالعه ارزیابی اثرات دور آبیاری (آبیاری بعد از 5، 7، 9 و 11 روز) و پلیمر سوپرجاذب A200 (صفر، 2/0، 3/0، 4/0 و 5/0 درصد وزنی) بر برخی از واکنشهای فیزیولوژیک گیاه گوجهفرنگی (Solanum lycopersicum) در شرایط گلخانه بود. این آزمایش بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با 3 تکرار در سال 1389 در گلخانه دانشکده کشاورزی دانشگاه ایلام انجام گرفت. نتایج حاصل از تجزیه آماری دادهها نشان داد دور آبیاری و کاربرد سوپرجاذب اثر معنیداری بر عملکرد کل و پارامترهای فیزیولوژیکی گیاه شامل محتوای نسبی آب برگ (RWC)، بازده مصرف آب (WUE)، کل مواد جامد محلول (TSS)، میزان پرولین، کلروفیل و محتوای مالون دی آلدهید (MDA) دارد. در شرایط خشکی عملکرد کل، RWC، WUE و کلروفیل a کاهش یافت. اما این شرایط سبب افزایش MDA، پرولین و TSS میوه شد. کاربرد پلیمر سوپرجاذب بهطور معنیداری سبب افزایش عملکرد کل، RWC، WUE و کلروفیل a و کاهشMDA ، پرولین و TSS میوه شد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که پلیمرهای سوپرجاذب میتوانند مقادیر زیادی آب ذخیره و جذب کنند و از این طریق سبب کاهش آثار سوء کم آبی بر گیاهان شوند.
نوع مطالعه:
پژوهشي |
موضوع مقاله:
عمومى