مزیت پوشش‌دهی فرآورده­ها به‌طور معمول کاهش تعرق و تنفس میوه است که به‌منظور حفظ کیفیت و افزایش انبارمانی میوه­‌ها به‌کار گرفته می‌شود. یکی از مهم­ترین پوشش­هایی که در دوره پس از برداشت به‌کار می­رود، کیتوزان است. در این تحقیق تأثیر غلظت­های مختلف کیتوزان (0، 5/0، 1 و 2 درصد) بر عمر انبارمانی میوه سیب رقم سلطانی مورد بررسی قرار گرفت. این آزمایش به‌صورت طرح کرت­های خرد شده در زمان در قالب طرح پایه کاملاً تصادفی با 3 تکرار و 4 تیمار انجام شد. میوه­ها به‌مدت 210 روز در سردخانه با دمای 1 درجه سانتی‌گراد و رطوبت نسبی 90% نگهداری شدند و در فواصل زمانی 30 روز یک‌بار خارج شده و از نظر شاخص­هایی نظیر سفتی بافت، درصد کاهش وزن، اسید آلی، مواد جامد محلول، ویتامین ث، pH عصاره، ترکیبات فنلی و ظرفیت آنتی‌اکسیدانی مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد میوه­های تیمار شده با کیتوزان به‌طور معنی­داری بیشترین سفتی، اسید آلی، ویتامین ث، مواد جامد محلول، ترکیبات فنلی، ظرفیت آنتی‌اکسیدانی و کمترین کاهش وزن و pH عصاره را در مقایسه با شاهد داشتند. هرچند بین دو غلظت 1 و 2 درصد کیتوزان در اکثر موارد تفاوت معنی­داری دیده نشد، اما در برخی موارد غلظت 2 درصد بهتر از 1 درصد کیتوزان توانست ضمن افزایش زمان ماندگاری پس از برداشت سیب، کیفیت میوه‌ها را حفظ نماید.