مایکوریزا میتواند در مدیریت تلفیقی خاک در جهت دستیابی به سیستمهای کشاورزی پایدار کمهزینه مورد استفاده قرار گیرد. از اینرو، اثر عدم کاربرد (M1) و کاربرد مایکوریزا (M2) بر کاهش مصرف کود فسفر، رشد و عملکرد ذرت تحت سطوح مختلف کود شیمیایی فسفر (P1: صفر، P2: 20، P3: 40، P4: 60، P5: 80 و :P6 100 درصد توصیه شده) بهصورت آزمایش فاکتوریل در قالب بلوکهای کامل تصادفی با سه تکرار بررسی شد. اثر فسفر بر تمامی صفات معنیدار شد. اثر مایکوریزا نیز بر کلیه صفات بهجز طول بلال معنیدار گردید. بیشترین تعداد دانه در ردیف (67/28) و بیشترین مقدار ارتفاع بوته (215 سانتیمتر) بهترتیب از تیمارهای P6و P5 و کمترین مقدار آنها (بهترتیب با 68/20 و 45/21 درصد کاهش نسبت به حداکثر) از تیمار P1 حاصل شد. برهمکنش M × P نیز برLAI ، CGR، طول بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و بیولوژیک معنیدار بود. بیشترین مقدار LAI، CGR، طول بلال، تعداد ردیف دانه در بلال، وزن صد دانه، عملکرد دانه و عملکرد بیولوژیک به تیمار M2P3 و کمترین میزان این ویژگیها به تیمار شاهد (M1P1) تعلق گرفت. بنابراین، تیمار M2P3 ممکن است برای افزایش عملکرد دانه ذرت قابل توصیه باشد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |