به‌منظور بررسی اثر تنش آبی انجام شده در برداشت اول و نیز پس از رفع تنش در بازرشد، بر ارزن نوتریفید (Pennisetum americanum var. Nutrifeed) و سورگوم اسپیدفید (Sorghum bicolor var. Speedfeed)، این تحقیق به‌صورت طرح کرت‌های خرد شده در زمان و مکان در قالب طرح پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار در دانشگاه ولی‌عصر رفسنجان در تابستان 1393 انجام گرفت که در آن تیمار آبیاری در برداشت اول در سه سطح (شامل: 80 (شاهد)، 120 و 160 میلی­متر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس آ) به‌عنوان عامل اصلی، رقم در دو سطح به‌عنوان عامل فرعی (ارزن نوتریفید و سورگوم اسپیدفید) و دفعات برداشت علوفه در دو سطح به‌عنوان عامل فرعی فرعی مورد بررسی قرار گرفتند. در بازرشد، آبیاری در تمامی تیمارها با دور شاهد (80 میلی­متر تبخیر) انجام گرفت. تأخیر در آبیاری در برداشت اول سبب کاهش در رنگیزه­های برگ، شاخص­های سطح برگ، سطح مخصوص برگ و شاخص پربرگی، عملکرد برگ، ساقه و علوفه کل و افزایش پرولین، ساکارز و قندهای محلول برگ در هر دو گیاه گردید. در بازرشد، اثرات تأخیر در آبیاری همچنان وجود داشت و باعث تکرار روند تغییرات صفات در برداشت اول گردید. همچنین سورگوم اسپیدفید در برداشت اول و دوم به‌ترتیب بیشترین و کمترین عملکرد (حدود 3/7 و 8/3 تن درهکتار) را تولید کرد. ارزن نوتریفید به‌دلیل شاخص پربرگی بالاتر در هر دو برداشت (به‌ترتیب 7/46 و 0/45 درصد) دارای کیفیت علوفه بیشتری می‌باشد.