گندم‌های تتراپلوئید پوشینه‌دار ایمر که از اجداد گندم‌های امروزی محسوب می‌شوند، دارای پتانسیل قابل توجهی در بهبود گندم‌های دوروم به‌ویژه از نظر محتوای پروتئین دانه هستند. به‌منظور بررسی واکنش گندم‌های تتراپلوئید پوشینه‌دار ایمر و دوروم به سطوح متفاوت کود نیتروژن، 12 ژنوتیپ گندم تتراپلوئید شامل هشت ژنوتیپ دوروم و چهار ژنوتیپ ایمر در سال زراعی 1396 در مزرعه کشت شدند. آزمایش به‌صورت کرت‌های خرد شده در قالب طرح بلوک کامل تصادفی با سه تکرار به اجرا در آمد که در آن چهار سطح کود اوره (صفر، 50، 150 و200 کیلوگرم در هکتار) به‌عنوان عامل اصلی و ژنوتیپ‌ها به‌عنوان عامل فرعی بودند. نتایج حاصل از تجزیه واریانس نشان داد که اثر کود نیتروژن بر صفات روز تا رسیدگی فیزیولوژیک، درصد پروتئین، درصد نیتروژن و غلظت نیتروژن دانه در سطح یک درصد معنی‌دار بود. اثر ژنوتیپ بر همه صفات در سطح یک درصد معنی‌دار بود. گندم‌های پوشینه‌دار ایمر از میانگین بیشتری در تعداد سنبله در مترمربع، درصد پروتئین، غلظت نیتروژن و درصد نیتروژن دانه در مقایسه با گندم‌های دوروم برخوردار بودند. با توجه به این نتایج، گندم‌های ایمر می‌توانند منبع ژنتیکی غنی برای بهبود صفات، در گندم‌های دوروم به‌ویژه پروتئین دانه باشند.