به¬منظور بررسی واکنش عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز به کاربرد محرک‌های رشد تحت سطوح مختلف آبیاری، آزمایشی به¬صورت طرح اسپلیت پلات در قالب بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در روستای پیرموسی شهرستان خوی طی سال 1400 اجرا شد. آبیاری به¬عنوان فاکتور اصلی در سه سطح آبیاری هر 8، 11 و 14 روز یکبار و ترکیبات محرک رشد به¬عنوان فاکتور فرعی در 5 سطح شامل مصرف اسید هیومیک همراه آب آبیاری، محلول پاشی آمینواسید، محرک ریشه‌زایی، پتاسیم و عدم کاربرد محرک‌های رشد (شاهد) بود. نتایج نشان داد که تنش خشکی در سطح آبیاری 14 روز یکبار، باعث کاهش جذب عناصر ضروری گیاه همچون نیتروژن، پتاسیم و فسفر شد، همچنین باعث کاهش تعداد شاخه جانبی، تعداد دانه در غلاف، وزن صد دانه، شاخص برداشت و سطح برگ، عملکرد پروتئین و نهایتأ عملکرد دانه لوبیا قرمز شد. کاربرد محرک‌های رشد هم در شرایط آبیاری نرمال و هم در شرایط تنش کم آبی در مقایسه با تیمار شاهد موجب افزایش صفات مورد بررسی شد. نتایج آزمایش بیانگر این موضوع بود که اثر تنش کم¬آبی در مرحله غلاف‌بندی و پر شدن دانه بر عملکرد و اجزای عملکرد لوبیا قرمز بیشتر است و کاربرد محرک‌های رشد به‌خصوص اسید هیومیک در این مراحل با تعدیل اثر منفی تنش، عملکرد دانه بالایی نسبت به سایر محرک‌های رشد تولید نمود. بیشترین عملکرد دانه و عملکرد پروتئین دانه، در تیمار آبیاری هر 8 روز یکبار و کاربرد اسید هیومیک به¬ترتیب به میزان 3076 و 746 کیلوگرم در هکتار به¬دست آمد. به¬نظر می‌رسد در بهبود خصوصیات زراعی، کیفی و فیزیولوژیک لوبیا قرمز کاربرد اسید هیومیک 95 درصد هم در شرایط آبیاری نرمال و هم در شرایط تنش می‌تواند مؤثر باشد.