به¬منظور بررسی ترکیب اسیدهای چرب اشباع و غیراشباع روغن کاملینا در واکنش به تنش شوری و پلی‌آمین‌ها، آزمایشی در اسفندماه سال 1400 به¬صورت فاکتوریل بر پایه طرح کاملا تصادفی به¬صورت کشت گلدانی (هوای آزاد) با 12 تیمار و سه تکرار اجرا شد. تیمار تنش شوری با آب دریاچه ارومیه در سه سطح (صفر، 15، 30 دسی¬زیمنس بر متر) بود. تیمار محلول‌پاشی در چهار سطح 1- محلول‌پاشی با اسپرمین، 2- محلول‌پاشی با اسپرمیدین، 3- محلول‌پاشی با پوترسین و 4- شاهد (عدم محلول‌پاشی) بود. نتایج نشان داد با افزایش سطح تنش شوری درصد اسیدهای چرب اشباع افزایش و اسیدهای چرب غیراشباع روغن دانه کاهش یافت. همچنین تنش شوری 30 و 15 دسی‌‌زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد به‌‌ترتیب اسیدهای چرب اشباع (6 و 4 درصد) و نسبت اسیدهای چرب اشباع به غیراشباع (9 و 6 درصد) را افزایش اما درصد روغن (17 و 9 درصد)، اسیدهای چرب غیراشباع یک پیوند دوگانه (4 و 2 درصد)، اسیدهای چرب غیراشباع چند پیوند دوگانه (3 و 1 درصد)، عملکرد روغن (62 و 21 درصد) و عملکرد دانه (52 و 10 درصد) را کاهش دادند. محلول‌پاشی با پلی‌آمین‌ها سبب کاهش درصد اسیدهای چرب اشباع و افزایش اسیدهای چرب غیراشباع، شاخص غیراشباع، درصد پایداری روغن، درصد روغن، عملکرد روغن و عملکرد دانه شد. بنابراین جهت تعدیل اثرات تنش شوری و بهبود ترکیب روغن و افزایش کمیت و کیفیت عملکرد دانه کاملینا، محلول‌‌پاشی با پلی‌‌آمین‌‌ها پیشنهاد می‌‌شود.