مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

این آزمایش مزرعه­ای در دو سال 1391 و 1392 به‌منظور تعیین تأثیر شوری و تراکم­ علف ‌‌هرز کوشیا بر میزان عملکرد و برخی شاخص‌های فیزیولوژیک سورگوم (رقم سپیده) در ایستگاه تحقیقات شوری مرکز ملی تحقیقات شوری یزد انجام شد. تیمارهای آزمایشی شامل سطوح شوری 2 (شاهد)، 6، 10 و 14 دسی­زیمنس بر متر به‌عنوان عامل اصلی و تراکم‌های مختلف کوشیا، شامل صفر (سورگوم بدون علف هرز D₀)، 80 (D₁)، 60 (D₂)و 40 (D₃) سانتی‌متر فاصله بین دو بوته کوشیا بر روی ردیف سورگوم، به‌عنوان عامل فرعی بود. نتایج نشان داد که در هر سطح شوری با افزایش تراکم کوشیا، میزان ماده خشک، شاخص سطح برگ و سرعت رشد محصول سورگوم کاهش یافت. عملکرد ماده خشک و شاخص سطح برگ سورگوم تا شوری 6 دسی‌زیمنس بر متر بیشتر تحت تأثیر تراکم کوشیا در واحد سطح قرار گرفت. شاخص محتوای کلروفیل در تیمار آب شور 6، 10 و 14 دسی­زیمنس بر متر به‌ترتیب به‌میزان 23، 32 و 40 درصد کمتر از شاهد بود. با افزایش میزان شوری دمای سایه‌‌انداز افزایش یافت. دمای سایه­انداز در تیمار آب شور 14 دسی­زیمنس بر متر به‌میزان 6/13 درصد بیشتر از شاهد بود. بیشترین میزان دمای سایه­انداز گیاه در تیمار سورگوم بدون علف هرز مشاهده شد. بنابراین جهت دست‌یابی به عملکرد مطلوب در سورگوم ضرورت دارد هم­ شوری و هم علف­ هرز کوشیا کنترل گردند.