در این پژوهش، تکثیر درونشیشهای سه واریته زردآلو محلی شاهرود به نامهای قوامی، رجبعلی و خیوهای از طریق باززایی مستقیم مورد بررسی قرار گرفت. در ابتدا برای تعیین مناسبترین تیمار ضدعفونی، قطعات گره از شاخههای یکساله در فصل زمستان و رشد فصل جاری در بهار در تیمارهای مختلف کلرید جیوه و اسید سیتریک و الکل و هیپوکلرید سدیم (10، 15 و 20 دقیقه) در محیط WPM کشت شدند. سپس گرهها در محیط کشت WPM و MS برای استقرار کشت شدند و پُرآوری گرههای جوانهزده در محیط WPM با سه غلظت 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر BAP و IBA با غلظت 05/0 میلیگرم در لیتر بررسی گردید. برای القای ریشه از محیط نصف غلظت MS با تیمار IBA در سه غلظت 5/0، 1 و 2 میلیگرم در لیتر استفاده شد. بیشترین تعداد شاخههای عاری از آلودگی در تیمار کلرید جیوه 01/0 درصد و اسید سیتریک 07/0 درصد در شاخههای رشد فصل جاری بهدست آمد. نتایج حاصل از مرحله استقرار نشان داد استفاده از دو محیط تفاوت معنیداری در رشد رویشی جوانهها ندارند. نتایج نشان داد واریتههای زردآلو، غلظتهای مختلف BAP و اثرات متقابل، تأثیر معنیداری در تعداد و طول شاخههای پُرآوری شده دارند. بیشترین تعداد شاخه پُرآوری شده در واریتههای رجبعلی و قوامی در غلظت یک میلیگرم در لیتر BAP و در واریته خیوهای در غلظت 5/0 میلیگرم در لیتر BAP مشاهده شد. بیشترین طول شاخه در غلظت دو میلیگرم در لیتر BAP در واریتههای رجبعلی و خیوهای مشاهده شد.
بازنشر اطلاعات | |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |