مجله تولید و فرآوری محصولات زراعی و باغی

ببه‌منظور بررسی اثر تنش شوری بر رشد، عملکرد و برخی ویژگی­های فیزیولوژیک ارقام سورگوم علوفه­ای، آزمایشی به‌صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی با چهار تکرار در سال 1393 در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شیراز انجام شد. تیمارهای آزمایش شامل سه سطح شوری آب آبیاری ((4/0) شاهد، 7 و 14 دسی‌زیمنس بر متر) به‌عنوان فاکتور اصلی و ­سه­ رقم سورگوم علوفه­ای (پگاه، اسپیدفید سفید و قرمز) به‌عنوان فاکتورفرعی در نظر گرفته شدند. تنش شوری باعث کاهش معنی­دار ویژگی­های ارتفاع بوته و سطح برگ شد. بیشترین وزن خشک علوفه در تمام سطوح شوری متعلق به­ رقم پگاه بود. نتایج نشان داد که با افزایش شوری در دو رقم پگاه­ و اسپیدفید قرمز فعالیت آنزیم­های آنتی­اکسیدانت از روند افزایشی معنی­داری برخوردار بود، به‌طوری‌که در رقم پگاه با افزایش شوری به 14 دسی‌زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد، آنزیم­های سوپراکسیددیسموتاز، پراکسیداز و کاتالاز به‌ترتیب به‌میزان1/2 ، 5/4 و 8/2 برابر افزایش نشان داد. با افزایش شوری تا سطح 14 دسی‌زیمنس بر متر در مقایسه با شاهد، نسبت سدیم به پتاسیم در اندام ­هوایی ارقام اسپیدفید سفید، قرمز و پگاه به‌ترتیب به‌میزان 7/10، 8/6 و 7/1 برابر افزایش یافت و در ریشه ارقام مذکور به‌ترتیب به‌میزان 6/9، 1/8 و 7/4 برابر افزایش نشان داد. با توجه به نتایج به نظر می‌رسد یکی از مکانیزم­های تحمل به شوری در رقم  پگاه، جذب و انتقال کمتر سدیم به اندام­ هوایی در مقایسه با دو رقم دیگر باشد که در نتیجه این شاخص می­تواند، به‌عنوان یکی از معیارهای مهم در ارزیابی تحمل به شوری در گیاه سورگوم مطرح شود.